çok ilginç, sıradışı, ana renk katan bir olaydır. çok kabinli umumi tuvaletlerde gerçekleşir.
tuvalete gidiyorsunuz. büyük bir sessizlik var içerde. sadece kabinin birinden hafif inlemeler duyuluyor. çok hafif, nefes alır gibi... ayak sesleriniz oraya yaklaşınca kesiliyor bu ses de. kapalı tuvaletin yanındakine giriyorsunuz çünkü o sondan ikinci. kapıyı açar açmaz boklu bir kuburla karşılaşıyor ve kapatıyorsunuz. kapalının öbür yanındakine giriyorsunuz. o temiz. bu arada sessizlik devam ediyor. üzerinizdekini kıçınızdan baldırlara sıvarken çıkan ses bile utanç verici. oturuyor, başlıyorsunuz beklemeye. ölüm sessizliği hakim. yan taraftaki çıkar belki diyorsunuz ama bok da kapıya dayanmış... çıkmayacak belli... o ilk aşamaları atlatmış, sizse dayanacak halde değilsiniz. ilk posta çıkıveriyor. ses çıkartmama çabaları yersiz. başarılı olsanız bile duyacak o. çünkü alışmış kulakları sessizliğe içerde durduğu sürede. suya culkps diye düşüyor parçanız. hemen ardından ikincisi. ama, o da ne. bir ses var. culkps dedi. evet evet. yandaki de katıldı size. bir anlaşma yapılmış gibi ikiniz de devam ediyorsunuz kaldığınız yerden. fakat... ayak sesleri. bir yabancı... sesler hemen kesiliyor. siz de pür dikkat dinlemedesiniz. şıpılırrr... derin bir oh çekiyorsunuz. sadece işeyecekmiş... ayak sesleri uzaklaşıyor. ama o eski ortam kayboldu. birinin başlaması şart. derken "hı-ııı" diye derinden bir ses geliyor. bu sefer o başladı. siz de başlıyorsunuz ıkınmaya. posuru posuru viyt zıbrata. ohaa. partneriniz fazla cesur. siz o kadar abartmıyorsunuz. bir o bir siz. mükemmel bir ahenk yakalıyorsunuz. şıpılıs şıpıls, tosuru bızdort. zart-şılop, zart-şılop. iki ses arasındaki süre giderek artmaya başlıyor. her şey yavaş yavaş sona eriyor. bir hüzün içinizde... şimdi çıkma meselesi var yalnız. birbirinizi asla görmemeniz lazım. asıl büyü burada. bu güzelliği yakaladığınız insanı asla göremeyeceksiniz ve o hep sizin için bambaşka biri olacak. belki her gün görüp tiksindiğiniz biri, belki imrendiğiniz, belki de daha önce hiç görmediğiniz... çıkayım mı çıkmayım mı diye düşünürken yan kapı açılıyor. zaten onun hakkıydı önce çıkmak deyip başlıyorsunuz beklemeye. elini yıkamasını bekliyorsunuz. gidiyor. artık çıkabilirsiniz. temizlik falan her şey hallolduktan sonra en dışarı çıkıyorsunuz. kapının yanında öyle duran biri var. gülümsüyor. yalnız. önemsemeden geçiyorsunuz bu yabancıyı. ama akılda kalan bir soru var.
"ya oysa?"
