giderek artan insanlardır. yıllar önce pek fazla kimse yoktu lavabo diyen ama şimdi bakıyorum, enseye tokat göte parmak derecesinde samimi arkadaşlarım bile lavaboya gideceğim diyor. anlamıyorum, sanırım gitgide kibarlaşıyoruz.*
yakında, "lavabo" sözcüğünün kibarlığı yetmeyecek insandır. başka isimler bulunsun efendim. "lavabo" lafı, çok fazla "çişim geldi ama söylemeye utanıyorum" sözünü çağrıştırıyor. bunlar, ileride "kağıt havluya gidiyorum" falan diye değiştirirler. "fayanslara gidiyorum" daha uygun mu ne?
komik diyaloglara sebebiyet veren insandır.
geçen başıma geldi mesela; telefon açtım sekreter kız çıktı ve konuşma şöyle oldu.
- iyi günler mehmet beyle görüşebilir miyim.
-mehmet bey şu an lavaboda.
-işiyor mu sıçıyor mu ona göre bekleyim.
-ay ne kadar terbiyesizsiniz siz böyle.
irdelendiğinde lavabo ile giderilen ihtiyacın arasında bir bağlantı olmadığının görülmesidir. lavabo sadece son aşamada yapılan el temizliğidir. lavabo kelimesi daha kibar durduğundan kullanılır.
