bir çok şeye tutunur insan ve bazılarını bırakmak istemez. hayat bunların en güzelidir. birde yanında aşk varsa ve buna sıkı skıya tutunursa insan ondan mutlusu yoktur.
tutunmak gerek tutunmak !
otobüsteki yolcular gibi değil
annene sarılırcasına tutunmak !
15 inde parayla,
25 şinde umutla tanışmak değil hayat aslında
ojesiz eller, masum bakışlar arasında açlığı tatmak değil
binmek gibi değil son model arabana
son ekmeğini bölüp paylaşmak
tutunmak gerek tutunmak
bıraktıracaklarını bile bile tutunmak hayata.
tutundum
dokununca canım yanmasın diye tutundum. dokununca canımı yakma diye tutundum. belli olmasın sana diye yalnızlığım, tutundum. öyle çok sustum, öyle çok durdum, öyle standardize ettim ve sen olmamışsıncasına devam ettirdim ki hayatımı senin olmadığına ben bile inandım. öyle inandım, öyl güvendim ki kendim yoluma devam etmek için adım attım. bir budağın altına oturdum, esmer bir teni kendim eş tuttum. midem bulandı. öyle çok özledim, öyle çok nefret ettim ki her şeyden kanayan tüm yaralarımı sessizliğimin ateşiyle dağladım. ben sustum. ben sustum diye sanma ki seni unuttum.
