Okurunu kendi seçen kitaptır. ilk iki yüz sayfasını okuduktan sonra devam etmeye haliniz kalırsa kitap size kapılarını açmış, sizi içeri davet etmiştir. Her sayfası öyle derin ve güzeldir ki insan kitabı ikici defa okumaya korksa bile bu sayfaları özlediğinden tekrar cesaretlenir. Okuması zordur. Turgut özben'i ve selim ışık' ı anlamak ise daha zordur. Olric ise kitap içindeki başka bir boyuttur zaten. Yerini doldurabilecek bir kitap yoktur. O yüzden bitirdiğinizde sonsuz bir boşluğa düşersiniz. Boşluktan kurtulmak için tekrar okursunuz ama sonunda yine aynı boşluğa düşersiniz. Tutunamayanlar'ı okumak bir döngünün başlangıcıdır. Oğuz Atay'a karşı hissedilen takıntılı bir aşkın da başlangıcı olabilir.
kitap okumak çok sıkıcı ya diyen kız bugün storysinde tutunamayanlar kitabının fotoğrafını paylaşmış popülerizm köpeği olmuş birisi çok merak ediyorum acaba içini açıp baktı mı baktıysa da 2 sayfa okuduysa ne kadar saçma ya bu çok sıkıcı deyip kapamıştır onun adına utandım.
umarım yanılıyorumdur umarım hayatında önemli kararlar alıp kitap okumaya başlamıştır.
okurken insanı bir yerin dibine en karanlık yerlere götürür sonra bir anda gökyüzüne kadar fırlatır. özgün bir mizah anlayışıyla yazılmış alışılması zaman alıyor hatta alışılmıyor.
Sevgilimle tanıştığımızda elinde bu kitap vardı. derinlere dalmış vaziyette iç geçirerek okuyordu. O puslu yüzü ona aşık olmamı sağlayan ifadesiydi..
Evet bu kısım azılı romantikler içindi.
Gerçekler ise; lisedeyken okumuştum oğuz Atay'ı ilk. Sonrasında hakkında yazılan tezleri, makaleleri okuyup bu sefer farklı bir gözle okudum.
Çünkü akademik kariyer bunu gerektirir. Allah yemeyip içmeyip kitap yazan sahte entellerin belasını versin ama oğuz abiyi severiz, sayarız. Rahmetli, olay örgüsü yaratmanın inceliğini bilen nadir türk yazarlardan.
kendisiyle aynı memleketli olmanın büyük onurunu taşıdığım yazardır. bir türlü tutunamadığmızı da aynı zamanda ileri görüşlülükle görmüş. yak albayım yak... derhal burayı terk eyleyin ergenler.
Çağdaş Türk Edebiyatı hocam Alemdar Yalçın’ın teknik desteğiyle iki defa okuyarak anlayabildiğimi düşündüğüm, tartışmasız Türk Edebiyatı’nın en iyi üç kitabından biridir. Kısaca modern zaman insanının tedirginliğini anlatır.
türk edebiyatına yeni bir ufuk açan oğuz atay, 'tutunamayanlar' adlı eseriyle hem türk roman geleneğinin en üst düzeydeki hayal gücünü sergilemiş, hem de gelecek kuşakların romandan ne anlamaları gerektiğine dair bir bakış açısı sunmuştur. varlığının temellerini geçmişten alırken, sözü ve mesajı geleceğin dünyasının yapıları ve biçimleriyle irtibatlıdır. 'tutunamayanlar'ın henüz hak ettiği gibi anlaşıldığını söyleyemeyiz ve bu durumu şaşırtıcı olarak görmeyebiliriz, çünkü geleceğin dünyası daha fazla deneyimlendikçe bu eser daha fazla anlaşılacaktır.
