tutuk kulesi

entry1 galeri0
    1.
  1. parıldayan bir diyardı avutulan
    çığlığımı bırakıp göğüne
    ellerimi uzatamadığım boynuna
    loş bir zamandı sunulan
    sedef kemerinin
    sırtı dönük siyahlığında yaşadım boyuna

    yosun sürüldü suyundan
    ömrünü tüketti balık dökülen pullarla
    yanardağın sönmüş tanıklığıyla
    ovada yel, tende ateş unutuldu

    bitti toprak
    yeni bir adres yaratarak
    çorak sokakları terk edip eski duraklara
    gitti toprak
    ve kendimi bir tutuk kulesine sunarak
    içime akan yeşil ovaları
    çocukluğun uzak gönül kokusunu
    kırık sevinçlerde unutulmuş
    eski bir aşkla duyarak eksik büyüdüm!

    suya üç renk düştü sabahı / üç metafor yükseldi sudan
    tarihe işleyen siyah çelenk /eksilmedi kule kapımdan
    su çözdü renk çözüldü
    yeni bir deriyi işleyip sızlayan kemiklere
    alıp başı akıtıp yaşı gitmeli

    bu zaman da görüldü...

    azad ziya eren
    1 ...
© 2025 uludağ sözlük