yazar arkadaşımız bir hevesle başlık açar, belki saçmadır ama yazası gelir insanın. sırf onu başlık açtığına inandırmak ve ilgi duyulduğunu hissetirmek adına en azından bir bkz verilir ki yazar sosyal çöküntü içine girmesin. acıma hissiyle karışık bir duygudur bu. anlamsız yere onu yalnız bırakmama hissi doluverir insana.
