bazen öksüz bir başlık açılır. belki başlık sahibi binbir umutla açmıştır o başlığı. başlık entrylerle dolacak, acaip tartışmalar yaşanacaktır. artıların eksilerin havada uçuştuğu bu başlık belki de sözlüğün efsaneleri arasında yerini alacaktır.
ama olmaz. ne hayallerle, ümitlerle açılan başlık sol çerçeveden umursızca kayıp gider. işte o amansız anlarda kahraman bir yazar belirir. başlığa cevap yazar, bkz verir. hatta hızını alamaz dediğim önermedir yazar.
başlık sahibi mutludur. sevinçle cevap yazanın artı butonuna siftah senden bereketi allah'tan diye tıklar. bekler, bir başka cevap daha yazılsın, polemik çıksın diye bekler. beklentisi hüsranla sonuçlanır. aklında ise sadece tutmayan başlığına yazan kahraman yazar kalır.
başlık açılır ve umutlandığımız dakikalar kapsamında bir bekleyiş süregelir. amerikan korku filmlerindeki ıssız petrol ofisi kıvamına döner artık başlık. bir babayiğit beklenir bişeyler yazsın diye ama yoktur. en iyisi koy götene rahvan gitsin demektir. ben artık öyle diyorum ve çok huzurluyum. Bende de var elimde patlayan başlıklar ama sanırım başlık başa kalıp anüse kaçması olayından dolayı ikinci entryi girerken duraksanıyor ya da ilgisini çekmiyordur.
