"hey! yalnız mısın? tanışmak için can atıyorum...tutku dolu anlarımı merak ediyorsan herzaman ki gibi buradayım" diyordu gamze. kimdi? neydi? bilmiyorum ama volki tolki de bunu duyunca etrafıma baktım ve kısık bir sesle "evet yalnızım hacı" dedim. bi hışırtı oldu frekanslar karışmıştı. adı gamze idi. odasını merak ediyordum. pembe bir oda hayal ediyordum. 24 saat açık ve msn'si hiç kapanmayan bir bilgisayar, oturmaktan sıkılmış olucak ki yatakta kablosuz oprik mavs ve klavye, yere atılmış ve toplanmaya üşenilmiş birkaç don, atlet, parfüm şişesi falan fıstık...fıstık muhtemelen gamze idi. yanına gittim yerde öylece yatıyordu. yakından baktım. olmadı. daha iyi incelemek için yumulduğum da yaşıyor mu diye elimi sıcacık boynuna değdirdim. o anda "hey! yalnız mısın? tanışmak için can atıyorum. tutku dol.." diye konuşmaya başladı. ödümü kopardı sürtük. meğer pazarda satılan 5 milyonluk dokunmatik bebeklerden imiş. eline değdirince bu sefer başka havalardan çalıyodu. "hımmm" dedim gamze bu olamaz. kalktım olay yerini incelemeye başladım. parmak izleri kol izleri kafa izleri hepsi birbirine girmişti. kesin bir ipnelik vardı. gizem kokuyordu oda. gizem'in kokusuydu aldıklarım. derin bir nefes daha çektim. üff manyak bişiydi. başımı döndürmüştü. feci şekilde sallamaya başladı. noluyor idi bana böyle? ben kokladıkça suratımı ne idüğü belirsiz bir kaşınma alıyordu. sonra gözlerimi açtığımda anlamsızca gizem bana bakıyordu. "kim di o gamze?" diyordu. "hiç" dedim. sen varken ne önemi olabilir ki?
