--spoiler--
Kal, gittiğin yerde mutlu ol! Ya da gel, kalbimde tahta sahip ol.
Senin gülen yüzüne kurban bu serseri kalbim...
Ama karar ver, tutamıyorum zamanı...
--spoiler--
Ne kadar çaresiz, ne kadar aşkla dolu, ne kadar hüzünlü. Yaşamış olanlar anlar... Bu dizelerin sonunda asla mutluluk olmamıştır.
Kenan Doğulu'nun post-doc çalışmasının özetidir. Zamanı tutamıyorum, yani, zamanın ne olduğunu biliyorum ama sorulduğunda cevap veremez oluyorum diyen düşünürün düşüncesini geliştirmiş oluyor burada. Double-bind da var bilmem fark ettiniz mi? Zamanin geçtiğini bu yüzden tutamadığını, diger yandan da hem zamanı tutup hem de aynı konumda kalmanin imkansiz olduğunu demeye çalışıyir.
