bizde* kıyma diye tarif edilen bir türü vardır ki, kurufasulye-pilav ekürisinin olmazsa olmazıdır, hiç sevmediğim mercimeği bile iştahla yedirir bana bu.
kıyma turşu: kelem diye tabir edilen bir top lahana alınır, küçük küçük kıyılır ve tuzlu suda salamura edilir (sirke, limon vs. gerekmez), yaklaşık 20 gün dinlendikten sonra yemeye hazırdır. kış günlerinin vazgeçilmezidir, fazlası tansiyonu tavana vurdurur.
vücutta tuz tutan ve ödem yapan yiyecek, ama sağlıksız olması löpür löpür yenmesine engel olmaz.
acur, kornişon, lahana ve erik turşunun en üst düzeye ulaştığı tatlardır.
ayrıca fasulye turşusu denen mükemmel bir lezzet vardır ki, soğanla kavrulup yemeği yapıldığında enfes bir şey olur, bir oturuşta yanında iki ekmek yedirtir insana.
ayrıca daha iyisi için (bkz: turşu suyu)
karnabahar gibi bir sebzeyi bile yenilebilir kıvama getiren bir olaydır turşu. herşeyin turşusu olabilir. sadece büyük domatesten yapılmışı güzel olmaz.
Nefret ettiğim çok ekşi olan suyuda acımtrak olan bir iğrenç yiyecek.
Yıllardır babamın sofraya turşu koymasını hatırlarım. O turşunun nasıl koktuğunu ve iğrendiğimide bilirim. Açıkçası çok kötü olan (bana göre) bir yiyeceğimsi.
" turşunun içine 1 tane aspirin atarsan yeni yapılmaya başlandıgında diri tutar ezik olmaz " herkez tarafından bilinmez kesinlikle deneyin. özellikle salatalık turşusunda.
