fareyi alırız. bir fanusa koyarız , koymadan önce fanusun altına turnusol kağıdını koyarız.fare işediğinde turnusol kağıdı onun üresiyle etkiye girerek mavi renk olur.**~ ~bütün bir ders o fareyi işetmeye çalışabilirsiniz~
dünyanın en şanssız kağıdıdır. acıların kağıdı , turnusol kağıdıdır.
diğer kağıtlara ibretle bakar. onlara imrenir... a4 kağıda bakar , üzerine yazı yazarlar, çizerler. bir şeyler olur en azından üstünde... gazete kağıdına bakar , onu insanlar sever , hep yanlarında taşır , okur... o önemlidir. saman kağıd'a bakar , o da en azından müsvettedir. daha da olmazsa inek yer!
adamı bi asit içine sokarlar bir baz içine.
yanar kavrulur gün boyu. renk değiştirir. bize bir şeyler anlatmaya çalışır belki de ama hepimiz rengine bakar atarız...
hiç okumayız , yazmayız ona.
o bunu hak etmiyor. ona da yazılar yazın , onu da okuyun! gerekirse turnusol kağıdından kitap yapın , defter yapın , gazete yapın! çünkü o buna değer... *
bir amaca hizmet eden akıllı kagıt.
bu kagıt aynı zamanda kendi tanımını yapmaktadır; yala beni halini gör şeklinde.
aslında bu kagıt bu cumleyi insanlardan calmıştır. bizde ki örnekleri; bana bakan kendini gorur (hz. ebu bekir) mümin müminin aynasıdır seklinde biz insanların hayatında bu tanım yer alamaktadır.
turnusol kagıdı bu tavırlarıyla bu tanımla kendisini bizimle bir tutmakta kendini insan sanmakta bir kimlik bunalımı yaşamaktadır. ama turnusol kagıdı bu kimligiyle gercekten biz insanları sollamış ve soyledigini yapmaktadır, turnusol kagıdı yalancı degildir aferin diyoruz turnusol kagıdına, onu yalayıp halimizi gorelim.
