en muhteşem örneği türkiye cumhuriyeti adlı oyundur. bu oyunun oyuncuları x, y ve z partileridir. önce x parti başa gelir, çalar çırpar tırmalar. muhalefette olan y partisi bunu kullanarak bir sonraki seçimde iktidar olur. o da çalar çırpar sarmalar ve sorulduğunda "biz ne yapalım kardeşim, onların yaptıklarını temizliyoruz" der. neticede y partisine de halkın güveni biter ve son 2 seçimde seçilememiş z parti başa gelir. oyunun kuralını bozmamak için çalmaya devam eden z parti de aynı sitemleri gösterir ve x partiden önce temeli atılmış projeler atık çalışmaya başladığında övünmesi ona kalmıştır. diğerlerine nazaran iktidarı daha uzun sürer. oyunun kopma yeri burasıdır, 3 olasılık da denenmiştir, başka insan olmadığından ikili kombinasyonlara geçilir: xy xz yz olmadı xyz gibi. ve oyun devam eder. oyunun sonunda a partisi başa gelir, oyun başından beri x y ve z'nin çalamadıklarını çalar, satamadıklarını satar ve artık gözler bir kurtarıcı aramaya başlar, ancak allah 2. bir atatürk'ü 1.'sinin kıymetini çok bildiğimiz için yollamayı reddeder. perde kapanır, game overdır.
masa ustu frp oyunlarinda kullanildiginda sabirsizlik nedeniyle yuksek sinire sebep olan yontem. lan yeter adam uc eldir vuruyo ben hala burda duruyorum! diye oyun terkeden az tanidigimiz yoktur.
(bkz: dm kolpalari)
