sözlüğe sadece bir şeyler okumak için giriyorken elim hep bu yazara gidiyor.
bazen yazdığı şeyler içinde kendimden minik parçalar buluyorum, ansızın kendimle karşılaştığımı görmek muzipliğimi yüzüme yansıtıyor.
iki senemizi birbirimize pay ederken hayatından kesitleri bildiğin insanı okumak ekstra zevkli geliyor.
mesaj alımını açarsa belki bir gün eskisi gibi birkaç anımızı bölüşürüz.
Bir yazar, telefonun ve ülkenin diğer ucundan "o şerbetin şekeri az olmuştur, tadına bak" diye diye kafa karıştıran ve oruçlu insana şerbet tadı baktıranından. Sen naptın diye kaşığı elimden fırlattığımda şerbet boğazımdan geçmişti tabii. Şerbetin de şekeri gerçekten azdı, orası ayrı*.
Onu okumadığım zaman sözlüğün hiçbir tadı yok diyerek isyana gitmeye hazırlandığım sırada entryleriyle arz-ı endam eden yazar. Aynı zamanda aşırı tatlıdır kendisi, gözlerden ırak.
