yaptıkları soykırımlardan bile kendilerine nemalanacak iftihar kaynağı bulan, -batılı devletler kavramı yetersiz- güçlü devletlerin sürdüregeldiği utandırma politikasının meyvelerini vermeye başlamasıyla ortaya çıkmış olan komplekstir.
yakında latince bir isim alıp literatüre geçmesi de beklenmektedir...
- çin'in mao'ya bakış açısına ve mao'nun yaptıklarına bakınız. lakin bu bile onlar için bir utanç değil, övgü kaynağıdır.
-stalin'in yaptıklarını ve stalin'e olan bakış açısını tikkyler dahi bilmekte.
-nanking katliamı'nı yapan japonların kendilerini ne kadar sevdikleri de aşikardır.
-amerika ve avrupa'nın katliamları da artık herkese malumdur.
burada insana garip gelen nokta tarihi kara lekelerle dolu olan bu milletlerin kendilerini ne kadar sevdikleri değildir, zira bu normaldir, bu devletlere nispeten çok daha az kan döken türkler'in -o da savaş meydanlarında şerefli bir biçimde- kendi milletlerinden utanmalarıdır.
yabancı bir devlette olduklarında 'what is your nationality?' sorusunu duymaktan tırsmalarıdır.
türklüğü bir zehir olarak görüp, panzehiri olarak ta yutturulmak istenen soykırımları kabullenmek, milletini aşağılamak, dünya sahnesinde büyüklerin ayakkabılarını boyayan hizmetçi rolünü kabullenmek olarak benimsemeleridir.
yazıktır, günahtır...
