açıkçası bu başlığı biz türkler işte öyle bir güçlüyüz adamın homuuna koruz falan diye açmadım ama hem türk olup hem de dövüş sporlarında başarılı olanların tüm dünyadan sporcular arasında ayrı bir yeri olduğunu da düşünüyorum.
zira bizler çabuk sinirlenen, saman alevi misali bir toplumuz. oysa dövüş sporları tam tersine sabır isteyen sporlar.
hatırlayın ki van damme dövüşe hazırlanırken saatlerce bir sopanın üzerinde tek ayak üstünde durmuştu, bizim en kralımız götünün üstünde bile iki saat duramaz.
normal bir dövüş müsabakasında dövüşçü darbe aldığı anda kendini savunmalıdır ama mesela biz normalde yumruğu yediğimiz gibi tekme tokat dediğimiz tabirde dalarız. ''ne vuruyon lan ibne'' deriz, tutamayız kendimizi. sabredeyim, kendimi koruyayım, beklemediği anda vururum bunlar yok bizde. allah ne verdiyse dalmak var. işte bu yüzden normalde başarısız olmamız gerek ama ya içimizden kendini frenleyebilenler çıkıyor ya da savunma yapmadan da galip gelebilenler. böyle meşakatle kazanıyoruz. bu yüzden ayrıca tebrik edilmeli sporcularımız.
gidip adamın kafasını dirseğinin arasında sıkıştırmayan, dövüş başlarken ''sen vur önce'' demeyen türklerin başarısıdır bu, takdir edilmeyi bekler.
