nobet tutan askeri, polisi, pazaridan donen ayse teyzelerin, cocugunu karninda tasiyan masum insanlarin ve nicelerinin alcakca serefsizce sadistce bir bombayla oldurulmesine gozlerini kapatip bu ulke vatandaslarina verilen adi benimsemeyip kacis yoluyla kendine turkiyeli diyen insanlardir
siz istediginizi deyin, adamlar kendilerini kürt olarak benimsemiş kendince haklı olarak kürtçe konusuyor, herseyi, kültürü bu, zorla adamları türk mü yapacaksınız! ha belki olurlardı zamanında iyi davranılsaydı onlara işgenceler yapılmasaydı,sırf kendi dillerini konustukları için dövülmeseydiler kendi dillerinde müzik yapabilmelerine izin verilseydi hor görülmeseydiler... iş işten gectikten sonra yaparsanız avrupa nın diretmesiyle hiç bir sey olmaz artık ve eger bu özgürlükler zamanın da verilseydi o zaman rahatlıkla derlerdi belkide ne mutlu türküm diyene!!!
türkiye sınırları içerisinde yaşayan kürtler,çerkezler,lazlar,zazalar,gayrimüslimler vs..i dışlamaya yönelik bir söylemdir..bu ülke içerisinde yaşayan herkesin eşit haklara sahip olduğu gibi* türkiye ne kadar türklerinse en az o kadar bu vatandaşlarımızındır..kurtuluş savaşımızda lazı,kürdü,çerkezi,türkü omuz omuza savaşıp bu vatanın rahat nefes almasında rol oynamıştır..böyle bölücü söylemlere gerek yoktur..kendisini bu vatana ait hisseden herkesin türkiye..
ee o zaman neden sadece kurtler, bu devletin akilli cocuklari bi tek kurtler mi lazlarda arap kokenli insanlarda, otekileride kalksin ayaga dedirtecek laf.
"ne mutlu türküm diyene". neden ne mutlu türk olana denmemiş acaba? neden ne mutlu türk doğana, türk kanı taşıyana değil? ayrıca merak ediyorum kaç kişi saf türk olduğunu iddia edebilir? kimimiz yugoslavya göçmeni, kimimiz bulgaristan, kimimiz çerkez...zamanında toprakları 22,5 milyon kilometreyi bulmuş bir imparatorluğun çocukları olarak nasıl türkiyeli yoktur, türk vardır diyebiliyoruz? aslolan türkiyeli olmaktır; üzerinde yaşadığın ülkeyi insanlarıyla, tarihiyle, kültürüyle birlikte sevmek ve benimsemektir. ötesinin önemi yoktur.
atatürk zamanında ne güzel ifade etmişti. mesele sadece türkiye sınırları içinde doğmuş olmak değil, kendini türk olarak hissetmek ve ülkesini sevmektir.
bunu amerika çok güzel uyguladı. örneğin "amerika amerikalırındır" diye bir söylem ortaya atsalardı gerçek amerikalı olarak kala kala sadece kızılderililer kalırdı. ancak amerika'da "amerikalılık" değil, "amerikanlık" hep öne çıkarıldı. amerika'nın resmi kurumlarının çoğu amerika.... diye başlamaz, amerikan... diye başlar. çünkü amerika'da bugün yaşayanların ataları çok da eski sayılamayacak bir süre önce buraya avrupa'dan, asya'dan gelip yerleşmiş insanlardır.
bizde ise oyunlarla bir türlü bu işi yapmamıza izin vermediler. oktay sinanoğlu'nun bir kitabında "türk kimya derneği"*diye bir dernek kurduklarını, bunun bile isminin bir süre sonra değiştirilerek "türkiye kimya derneği" olduğunu anlatır.
türkiyenin mevcut problemlerine hiçbir katkıda bulunmayacak aksine daha da arttıracak söylemdir. kendisini türk hissetmeyen dahası öyle olmayanlar için kabul edilemeyecek dayatmadır. nasıl fransadaki tunuslu fransız değil fransalı, hollandadaki surinamlı flemenk değil hollandalı dahası ispanyadaki katalan ispanyol değil ise türk olmayanlar da türk değildir. şiddeti arttıracak her söylem tehlikelidir zira korkarak söylüyorum şiddet şiddeti doğurur
doğruluğu hakkında şüpheye düşüldüğü an,çözülme sürecinin başlayacağı andır.
atatürk bu işi şu söylemiyle açıklamıştır "bu topraklarda yaşayan, düşmana karşı omuz omuza mücadele eden herkes türktür."
yani bazı kürt milliyetçilerinin dedikleri "ne mutlu türküm diyene sözü ırkçılıktır....ben de kürdüm...daha doğruyum...daha çalışkanım" gibi lafların doğruluk payı yoktur.
bu nedenle türkiye, türklerden oluşur. "türkiyelilik" kavramı şerefsiz batının silahla yapamadığını siyasetle yapmak için bulduğu bir kavramdır ve bu oyuna gelmemek gerekir.
efendim ne mutlu türküm diyene sözü ırkçılık içermemektedir. dikkat edildiğinde ''ne mutlu türk olana'' denmemiştir. yani buradaki türk sözcüğü bir ırkı ifade etmemektedir. türkiyelilik ise tamamen uydurma bir söylemdir dünya literatüründe böyle bir söylem yoktur. mesela bir italyana kimsin diye sorduğunuzda italyanım der, hristiyanım der. italyalıyım demez.
