milliyetçi adam için ülkesinin kaybettiği hiçbir savaş olamaz. dinci için ise din adamının kötülük yaptığı bir olay da katiyen olamaz. bu yasaklar altında sıkıysa gelin de tarihçilik yapın bakalım
birçoğunuz mevsimlerin geçtiğini takvime veya hava durumuna bakıp anlarsınız. ben ise engin ardıç ile emin çölaşan'ın yazılarını okuyarak anlıyorum. ikisinin de mevsimlik yazıları var. emin çölaşan önemli günlerde hiç aksatmadan mutlaka bir kahramanlık destanı yazar. engin ardıç ise yine aynı önemli günlerde, o günün aslında bir kahramanlık yazısını filan hak etmediğini yazar.
bu benim için sorun değil de, asıl engin'e gelmesi gereken küfürlerin başka insanlara gitmesi yanlış olmasa hiç sorun etmeyeceğim. umarım hürriyet'te de aynı mesele vardır.
neye küfrediyorlar anlamak da mümkün değil. ne yazmış engin; 'siz savaş diyorsunuz, büyük zafer filan diyorsunuz ama o savaş öyle değil böyle oldu. aslına bakarsanız ortada bir zafer de yok' diyor.
küfür eden, 'yazar haksız, yanlış biliyor, aslında şunlar şöyle olmuştur, yazarınız cahildir' dese adamı gidip gözünden öpeceğim. yok bunu söylemiyor. dediği şu: 'şimdi, bugün gerçekleri söylemek günü değil, bugün biraz coşkulu olacağız. coşkumuzun içine edene de ben birkaç laf söylerim arkadaş.'
işte bütün bu ortam, bütün bu çılgınlık, türkiye'de tarih biliminin katiyen olamayacağının kanıtıdır. gayet tabii ki tamamen objektif bilim yoktur. yani incelenen her konuya değer yargılarımız, ideolojimiz karışır da, tarihin bir ayrıcalığının var olması gerekiyor değil mi? geçmişte yaşanılan bir olay incelendiğine göre, o sadece bir şekilde olmuş olabilir değil mi? yani inceleyene göre farklı oluşan bir olay olamaz. bence türkiye'de tarih bilimi yok. insanlar güncel kavgalarını tarih üzerinden yapıyor. milliyetçi adam için ülkesinin kaybettiği hiçbir savaş olamaz. dinci için ise din adamının kötülük yaptığı bir olay da katiyen olamaz. bu yasaklar altında sıkıysa gelin de tarihçilik yapın bakalım.
son olayda engin ne yapıyor; savaşın aslında nelerden ibaret olduğunu yazıyor. karşısındaki adam ise zaten küfür edecek yer arıyor. milliyetçiliği burnundan fırlamış adam, sonunda aradığı kurbanı bulduğunu sanıyor. çünkü o istenileni yazmıyor. kurbana iletse, canı sağ olsun deyip unutacağız her şeyi de onu da beceremiyor, yanlış insanlara aktarıyor fikirlerini. (fikir diyorum kusura bakmayın ama o tür adamların fikirleri bir dizi küfürden ibarettir)
bir yazar küfrü ne zaman hak ederdi biliyor musunuz; 'o savaş bir kahramanlık değildi, aslında biz yenildik' dese ve orada kesse bence olabilir, hiçbir sakıncası yok. gerçek o ise, birisi söyleyecek bunları mutlaka ama kesmez lafı da 'yendik de çok iyi oldu, canıma değdi iyi oldu' derse, küfrü hak eder tabii... o zaman küfür edenler arasına ben de dahil olabilirim gayet rahatlıkla.
bu tartışmalar ve üsluplarla günler akıp gidiyor. eminim engin yılın hangi günü kimden ne küfür yiyeceğini biliyordur. o bilmiyorsa ben biliyorum, ona söylerim isterse de, bizim halkın biraz tavırlarını gözden geçirmesinde yarar var, hem de acilen. hiç kimse benden bu konuda popülizm, halk yalakalığı filan beklemesin. çünkü ben de aptala aptal denmesinden yanayım arkadaş. lafı yumuşatıp filan söyleyemem.
