1915'te ittihad ve terakki'nin "maceraperest" komutanlarının türkiye'deki ermenilere yaptırdıklarına karşı küçük bir özür mahiyetinde olabilir.
ermeni soykırımını reddetmek kadar yüzeysel bir tepkidir.
ya da hiç yüzeysel değil, resmî söylemin aksinin geçerliliği türkiye'deki çoğu insan tarafından artık görülmekte, ama mesele "ulusal çıkarlar" olduğu için böyle sembolik tavırlar alınmaktadır. böyle olması ne olursa olsun hiç fena olmazdı, sonuçta bu meselenin halklar arasında çözülmesi gerektiği ortada.
diğer taraftan "ermeni dönmesi" denilerek aşağılanan, sanki "dönmeleri" kendi seçimleriymiş gibi burada ırkçı hezeyanlarla dile getirilen görüntüde türkleşmiş ermeniler ermenistan'a oy yağdırmaktadır. bu da olası, zira bu topraklarda, yani kendi topraklarında kalabilen ermenilerin çoğu ya din değiştirerek* burada kalmıştır, ya da ermeni çocuklarının toplandığı toplama kamplarında islâmlaştırılmış, akabinde de türkleştirilmiştir. maruz kaldıkları şey asla kendi ayıpları değildir, aynen eurovision'da ermenistan'a oy yağdırma ihtimallerinin olmadığı gibi.
nasıl olmuştur da türkiye, eurovision şarkı yarışmasında ermenistan'a oniki puan vermiştir? tüm avrupa ülkeleri; oniki puanlarını komşularına verdi diye, biz de mi vermeliyiz? bu düpedüz taklitçiliktir. oysa, komşularımızla ilişkilerimizi ne denli gergin tutarsak, o denli iyi olur bizim için. aksi taktirde;
- dört tarafımız düşmanlarla çevrili, dış mihraklar...
şeklinde sürüp giden bıdı bıdılara kim inanır? bunca askeri beslememiz, bütçenin en büyük bölümünü silahlanmaya harcamamıza gerekçe olarak ne gösterilebilir?
aslında, bu konu; üniversiteler için bir tez konusudur.
nasil olduysa 93 yil once elimizden kacirdiklarimizin yedigi halttir. ilk firsatta onlari da halledip bu ulkeden ermenistan'a tek puan cikmamasini saglamaliyiz.
