Hiçbir üretimin yapılamadığı , adam gibi gelir dağıtımının olmadığı , sürekli hakların ve özgürlüklerin insanların elinden alındığı bir ülkede zaten ölmekten başka çaresi kalmamış olanlar için yaratılan bir vatan , millet , sakarya illüzyonudur.
ölmek marifet değildir uzun vadede, zaten amaç o öldürmek ama beyni..bitkisel hayata sokmak..sonrası solunum , üre döngüsü vs..ölmeyeceğiz..ölüp de vatanı itlere kurtlara bırakmayacağız..öldüreni öldürürken şehit düşersek , içimiz yanar ama :vatan sağolsun
barıştayken, ülkeye canımı feda ederim demek, biraz tuhaf. insanlar olaylara tepki verirken, duyguları ve aklıyla tepki verir. olay oluşmamışken, hangi duygulara dayanarak, hangi düşüncelere dayanarak tepki verilebilir ki! bu yüzden, savaş yokken, bu ülkeye canımı veririm demek gereksiz. daha doğrusu, insan tek başınayken düşünür, duygulanır, içinin derinliklerinden söyler böyle bir şeyi: içinden hisseder, ben savaşırım o zaman diye.
savaşlar çok kötü olaylardır. ölmeye gitmek ve öldürmek sanırım hiç de kolay değildir. hiçkimse dilememelidir. allah korusun.
çalışıp, güzel şeyler yaptıktan sonra, ülkeyi güçlü hale getirip düşmanların gözünü korkuttuktan sonra ölmek, en iyi türkiye için ölmektir.
Tüm ikltidarların ilk kurbanı gerçekler oluyor. Yoksulluk ve yoklukla verilen mücadele içinde vatan için öleceksin dikte ediliyor çocuk beyinlere, özgürlüğün için öleceksin elbette, sıcak savaş bitti artık bitti. masa başında kazanılıyor zaferler, masa başında kaybediliyor , paralar bir banka hesabından diğerine aktarılıyor ve sen dar siyasal çıkarlar uğruna ölüyorsun ülkenin başbakanı elini sıkarken boğazına yapışan diğer elleri. Dünyayı daha yaşanabilir hale getirmek için çıkmalı savaşlar , yok kimsenin çabası. ısıtıp ısıtıp önüne konulan sorunlar balon , verdiğin mücadele içinde, seni sırıksıklam bırakacak gerçekler bir çekmeceye kilitlenmiş. Elinden oyuncağı alınmış çocuk gibi tepelerde bir yerlerde birbirini itip kakıyor siyasiler, sen onların tepinmeleri altında eziliyorsun, eziliyorsun ama ölmüyorsun çünkü sen türkiye için öleceksin, her karışında ihanet kokan, seçim otobüslerinden avazı çıktığı kadar bağıran siyasiler koltuklarına gömülecek ve yapışacak sen, aslında suni savaşlarda barış getirmeye çalışırken bir yerlere ve ülke çoktan pazara düşmüşken ve satılıyorken açık arttırmada.
Bunu herhangi bir insan yapamayabilir. Ha bir çok insan seve seve yapar. Yapmayanlarda korktuğundan değil, neyi savunduğunu, o eşsiz tarihi bilmediği için yapmazlar. "Türk" ün gerçekliğini bilen, seve seve yapar bunu. Milliyetçi olmak zorunda değildir, bu sadece insan gibi insanın, benimsediği bir şeye yapabileceği fedakarlıktır.
Bir türk, ispanya kültürünü, tarihini çok benimsemiştir, değer vermiştir. Belki ispanya için de ölebilir.
Türkiye için ölen insan, tarihi bilen, değerleri yüksek tutmak isteyen ve fedakar insandır.
Bu topraklarda yaşadığı halde yapamam diyen varsa haysiyetsiz ve şerefsizdir.
Doğduğun, büyüdüğün, ekmek yediğin vatanı değersiz hayatın uğruna terk edemezsin.
