türkiye'nin içinde bulunduğu yozlaşmış siyasi yapıyı sindirememek, bir nevi uzağında kalmayı isteme durumudur.
yüksek öğrenim hayatını ekonomi, finans ve siyaset bilimleri üzerine kurmuş bir birey olarak içerisinde bulunduğum durumdur ayrıca da.
şimdi türkiye'nin 2007 yılı itibariyle seçim sürecine girdikten sonraki durumunu göz önüne alalım.
hükümet olarak görev yapan bir siyasi parti, adı akp. 10 yıl öncesine kadar uzanan bir karanlık ilişkiler zinciri ve halka yaşatılan (yaşatılmaya çalışılan) din baskısına dayalı politika. parti liderinin, yardımcısının, kabineyi oluşturan bakanlarının ve milletin meclisine başkanlık yapmasını layık gördükleri bir insanın din-tarikat ilişkileri. gazetelere eskiden beri verilen demeçler, imam olma saplantıları ve körü körüne savunulan ürkütücü ilişkiler üçgeni. bu adamların siyasi geçmişine dikkatle bakıldığında türk halkının eskiden beri edindiği ve sahiplendiği milli değerlere ağır bir saldırı ve aşağılama olduğunu görmek pek de zor değil.
çoktan beri kutuplaştırılmaya çalışılan türkiye'de muhafazakar kesimi "diğer"lerinden bölüm ayırmaya çalışanların yerel anlamda maşası olan bir parti.
kendilerinin hükümetinde ekonomik dengeler (biraz da daha önceki hükümet döneminde tcmb özerkleştirilmesi sayesinde) yerine oturmuş ve stabilite sağlanmış olsa da, bunun büyük oranda tehlike yaratan spekülatif kısa vadeli sermaye (yani sıcak para) girişiyle sağlandığı unutulmamalıdır. eğitim ve sağlıkta yapılan düzenlemeler ise büyük ölçüde zaten zorunluluktan doğan ve fakat uygulamada kendi amaçlarına hizmet edecek yöntemler seçilerek uygulanmıştır. açılan ihaleler ve düzenlenen satışlarının usülsüzlüğü, dış siyasetteki beceriksiz tutum, halkın içte bölünmesi vs. gibi icraatları ise herkesin bildiği şeylerdir.
bunun karşısında bulunan bir ana muhalefet, diğer yakanın kolpa savunucusu, chp. atatürk'ün partisi olduğunu iddia edip, atatürk'ün temellendirdiği değerleri alaşağı eden 1938-1949 bürokratik ruhunun temsilcisi. insanları en az akp kadar yoran ve bölen bir garip oluşum. solculuğundan zaten eser kalmamış, savunduğu atatürkçülük ise daha ziyade "ismetçilik" ekseninde şekilleniyor. güya ulusalcılar ya en büyük dayanakları da senelerdir iktidar olamamaları, bu sebepten hiç birşeyin sorumlusu olmadıkları...tabi türkiye'nin içine itildiği en büyük krizlerden birinde tansu hanım'la birlikte iktidar ortağı oldukları hemen unutuldu zannediyorlar. başkan yardımcısı onur öymen başta olmak üzere avrupa birliği karşısında haysiyetimizin yerle bir olduğunu öne sürerlerken, o rezil gümrük birliği anlaşmasının altında bizzat imzaları oldunu unuttular sanırım.
90'lı yılların başında yerel seçimlerde kazandıkları büyük başarının ardından belediye başkanı olan adaylarının senelerce hiç bir icraat yapmadan ceplerini doldurmaları, aşırı kadroculuk ve sıfır icraat politikaları bu partinin balonunu iyice söndürmektedir. çabuk mu unutuldu hatırlatalım (bkz: nurettin sözen)
diğer bir muhalefet dp, mehmet aga yani, pardon mehmet ağar. kendisinden bahsetmeye lüzum yok. emniyet genel müdürü iken karıştığı olaylar ve derin devlet ilişkileri içler acısıdır. parti kadrosunun seçiminde yaşanan komedi, artık emeklinin emeklisi olan eski dyp kadrolarına dayanılması, yenilerin de siyasetten epey uzak spiker vs. gibi insanlardan oluşması işin vahametini gözler önüne seriyor. tek söylem ve politika, akp karşıtlığı, başka hiç bir şey yok. olurdu kaza bela hükümet kursalar, "eee napcaz ki şimdi" diyecekler diye korkuyorum, o kadar boş. kadroculuk ve yolsuzlukla ün yapmış bir dyp'nin devamı, başka birşey değil. geri dönecek olmaları bile kabus gibi.
diğeri mhp. fazla söze gerek duyulmayan, türkiye'nin faşo yapılanması. daha düne kadar ülkü ocakları'nın önünde adam döven mahalle kabadayılarını aday gösteren bir yavru kurt otağı. 80 öncesi öğrenci evlerini basıp solcu gençleri infaz eden insanların meclise girmesine sebep olan, yakın zamandaki icraati de cumhurbaşkanı adayı olan kendi milletvekilini meclisin önünde yumruklamak olan eski hükümetin pasifize ortağı. önceki dönemde kadrolaşmaktan, tüm devlet kurumlarını pala bıyıklı yağız amcalarla doldurmaktan başka iş yapmamış, zaten yapmak istese de zaman bulamayacak olan üç hilalli korku yuvası. meclise 10-15 kişi soktuklarını düşünmek bile acı verici, allah korusun.
bir başkası da genç parti. hiç denenmemiş bir oluşum ama ne olduğu da pek belli değil. parti liderinin geçmişi çok karışık. çeaşlar, kepezler, imar bankası'nın offshore mağdurları vs. bunun yanında parlak bir kadrosu yok ve milletvekili adaylarının siyasi geçmişi meçhul. lideri vatan kurtarmaya mı kendini kurtarmaya mı çalışıyor belli değil. abisi, babası kayıp...gündelik savurulan vaadler ve daha fazlası olmayan sert söylemlerden vücut bulan bir oluşum.
dtp ve türevler. pek birşey karalamaya bile gerek yok. zaten türkiye'nin çoğunluğun kazara bile oy almaları mümkün değil fakat güneydoğu'da kürt faşizmini pişpişleyen bir oluşum. gerçek kurucusu apo denilen dağ mantarı, gerçeğin gerçeği ise abd ve ırak'ta kabine kuran kürdistan yurtseverler partisi. gençlik kollarına pkk ya da kadek demek pek de hayalperest bir düşünce değil. değerlendirmeye katmıyoruz bunları...
şimdi gündeme bakıldığında 5 tane parti vatandaşa dayatılıyor. çünkü başka bir oluşuma yer yok bu yelpazede! ve dikkat edilirse "tüm liderler tv'de kozlarını paylaşacak" derken bile sadece 5 parti liderinden bahsediliyor. akp-chp-dp-mhp-gp!!! türkiye'nin geleceği bunlar yani, yukarıda icraatları sıralanan bu oluşumlar türkiye'nin yönetim kadrosunu oluşturacak. pekiyi diğerleri? onlara şans yok. onlar baraj altı, oy bölücüsü, gereksizlik abidesi değil mi?
türkiye'ye dayatılan geleceği görüyor musunuz? karanlık geleceği...siyasetten tiksiniyorum bu ülkede!
sadece seçim öncesi diyalog ve tartışmaların bile yeteceği hadisedir. genel başkanlarının bile popo kültüründe yaptığı atışmalar sonucu bıktırmış hötöröttür.
ayrıca siyaset konuşulan programların sunucuları da ayrı bir sebeptir.
özellikle seçim programlarında konuşulanlar siyasetten ve 22 temmuz gününden arkaya bakmadan kaçmayı kolaylaştırmıştır.
(bkz: okan bayülgen)
(bkz: gürgen öz)
bir ulke bagimsiz degil ise, siyasi arenasinda da temizlik yada duzen olamaz. Koloniler, baskalari tarafindan yonetilirler ve siyasileri de baskalari tarafidan atanir. Atanmis siyasilerin celik comak oynadigi ulkede de siyaset ancak bu kadar temiz olur!
Ama yine de kotunun iyisine destek verimeli, kenara cekilip pusmak yerine, taraf belli edilmelidir.
siyaset te bizden tiksindi mi acaba..? diye dusundugum durumdur.
ekonomik iliskiler var oldukca siyaset te var olacaktir. tiksinsen de, tiksinmesen de o siyasetin bir parcasisindir.
ama, ulkeyi yonetenler bizden - yani halktan -tiksinmeye basladilar mi durum vahim demektir.
bu bir anlamda fasizm dir. allah korusundur.
