son örneği ramazan şahin olan durum. temel göstergeleri çember sakalı olmaları ve kazandıkları müsabakaların ardından şükür secdesi yapmalarıdır. lakin kendi hallerinde bir kenarda hayat sürdükleri için sistemi rahatsız etmezler, başarılarının ardından küçük kaçamakları hoş görülür.
olaya yanlış tarafından bakan insanın genellemesidir.
güreş alanında türkiye'de onlarca büyük pehlivan yetişmiştir. bu pehlivanlar yıllarca Türk bayrağını gönderde tutmuşlar herhangi bir siyasi,ideolojik,dini duruş göstermeksizin ata sporumuzun hakkını vermişlerdir. türkiye olimpiyatlarda dünya şampiyonalarında 10'larca altın madalya, toplamda da 100'lerce madalya kazanmıştır.
peki son yıllarda ne oldu?
hemen hemen her alanda olduğu gibi belirli bir siyasi grubun kadrolaşması bütün federasyonları ele geçirdi. sonuç ortada. pekin'e turistik gezi yapan, badem bıyıklı, sakallı taife ay yıldızımıza nal toplatıp geliyor.
bakış açısının sakatlığı şurda:
--spoiler--
hz. hamza pehlivanların piridir.
--spoiler--
belirli dini hassasiyetlere sahip bir insan olsam da bu mantık beni deli ediyor. bu kadar dar görüşlülük karşısında şapka çıkarıyorum.
hani söylemekten hoşlanmıyorum ama işin aslı şu, hz.hamza'nın 35. göbekten dedesi doğmamışken, türkler bozkırda güreşiyordu. şimdi bizim güreşte başa güreşmemiz gerekirken tek altın madalyaya iman gücü işte bu şeklinde yaklaşmamızın saçmalığı karşısında da şapka çıkarıyorum. sportif alanda islamcı reflekslerle hareket eden her federasyon sonunda çuvallamaya mahkum. milli güdülenme, bilimsel antremanlar ve dört başı mamur bir sistem kurarsak başarırız. ama yok yapamazsak böyle hz. hamza orijini ile bir madalyayı öpüp başımıza koyarız.
her alanda olduğu gibi sportif alanda da sadece türkler değil, islam ülkeleri nal topluyor nal!
sefalet bizde, yoksulluk bizde, hurafeler bizde, ekonomik, askeri başarısızlıklar bizde, sosyal dejenerasyon bizde, bilinçsizlik bizde, birey olamama sürü olma durumu bizde, e sportif başarısızlık da bizde olacak tabi ki...
her attığı adımda dinini, diyanetini afişe etme eğiliminde olan samimiyetsiz müminler, ancak gâvur batının her alandaki başarılarına bakıp bok atar.
aslında olayın özü şu, türk ulusu her alanda olduğu gibi sporda da tarihi ve kültürel genlerinden, alışkanlıklarından koparılıyor. ulan türk ulusunun türeyiş destanı olan ergenekon bile terör çağrışımı ile anılıyor artık!
türk at üstünde doğmuştu ya?
neredeyiz binicilikte?
türk güreş'in mucidiydi ya? neredeyiz güreşte?
bir sporcumuz madalya alıyor, onu da mübarek cihat halet-i ruhiyesi ile yapıyor ve çılgın atıyoruz.
türk okçuydu ya? neredeyiz okçulukta?
türk güçlüydü ya? neredeyiz halterde, boksta?
kısacası bu dönemde tavan yapmış, milli hassasiyetsizlik ve onun yerine koyulan aşırı ve gerçekçi olmayan dini hassasiyet bizi geçmişimizden koparmıştır.
örnek örnek daha örnek diye ortalığı ayağa kaldıranlar için; 2000 sydney olimpiyatlarında serbest güreşte 76 kg da bronz madalya kazanan ahmet bereket namı diğer ramazan şahin in antrenörü
