türkiye'de eğitim seviyesinin baya baya düşmesine neden olacak hadise.
yukarılarda örnek olarak gösterilen avrupa birliği ülkelerinin bir çoğunun nüfusu çok düşük olduğu için ve iş imkanları yeterli olduğu için o insanlar askerliği veya kamu görevini seçmiyorlar doğal olarak onlara zorunlu bir askerlik ve zorunlu bir kamu görevi koymak doğal. o ülkelerin askeri ve kamusal alanda ihtiyaçları olan işgücünü sağlama adına yaptıkları bir yaptırım o. nitekim adamlar birşeylerinden vazgeçmiyorlar askerliği kamu görevine çeviriyorlar, yani kimsenin askerliği kaldırdığı yok bu açıdan bakılırsa.
şimdi onu türkiye için elealalım, 15 ay askerlik kamu görevine çevrilsin bakalım, kamusal alanda işgücü sağlasın gençler diyelim, iyi de bu kadar adam neden kpss falan yırtınıyor bu ülkede kamusal alanda işgücüne ihtiyac var da?
onun dışında askerlik sadece askerlik olarak geçmiyor ülkemizde, bir eğitim öğretim yeri asker ocakları. neden denirse öncelikle genelde doğuluyu acemi birliğinde veya usta birliğinde mutlaka batıya gönderirler, batılıyı doğuya öncelikle ülkenin bir içhalini gözler insan askerde, daha sonra bazılarına garip gelebilir ancak tuvaletlerde nasıl oturulacağı nasıl yapılacağı yazan bazen tabelalar olur askerde onu kafa bulmak için koymuyor tsk, bu ülkede alaturka veya alafranga tuvalet görmemiş insanlarımız hala var, sifonun ne işe yaradığını bilmeyen insanlarımız hala var, açık araziye eştikleri bir deliğe büyük abdestlerini yapanlar var hala, askerlik bir nevi onlara bu tip ince olguları öğretir. tabi bu verdiğim sadece tek bir örnek, okuma evleri yemekhaneler şunlar bunlar derken halkımıza biraz olsun insanca yaşamayı öğretir. tabi g.tü kızıl olan şehirde yaşayıp internette yayınlar yapan insanlara ilginç gelmez bunlar kendileri çatalsız bıçaksız yemek yemezken, askeriyede çoğu türkiye evladı ilk defa kaşık harici bir yemek aracı kullanır.
işin bir diğer ilginç tarafı türkiyede sınıf farklarından bahseden insanlar ve bunların vicdani retçi olan kısmı şu gerçeği gözardı ediyor türkiyede. türkiyede askerlik sınıf farklarını gerçekten kaldırıyor, rütbecilik devrecilik başlıyor ancak bunlar 15 aylık kısadönemli ortamın gerektirdiği olgular, ancak resmin tamamına bakıldığında genelde türk evlatları öteki türkiye'nin farkına varır askerde, öteki türkiye ile ranzasını paylaşır. belkide ilk defa doğal sade olur, kendisi olur, o yüzden askerlik anıları, asker arkadaşları hiç bitmez bu ülkede.
şimdi türkiye'den bunları silin bakalım, işin jeopolitikbikbik, askeri strateji, 3 tarafı deniz 4 tarafı düşmanlarla kaplı içi terörist yuvası, atalarının yarısından fazlası şehit bir ülke gerçeklerinden bahsetmiyorum dahi, gayet sosyal hayattan gerçeklerle türkiyede askerliği anlatıyorum, anlatmaya çalıştım. kanımca türkiyeden askerlik kalkmaz-kalkamaz, danimarka gibi bir ucundan bir ucuna trenle 2 saatte gidilen 2 milyon nüfusu olan bir ülke değil burası. bazı gerçekleri var bu ülkenin.
kesinlikle, katiyen ve kat-a yapılmaması gereken uygulamadır. tanrı korusun böyle birşey olursa paşalarımızın ayak işlerini kim yapacak? kim eşlerini kuaföre götürecek? kim çocuklarına korumalık yapacak? kim bütün amalelelik işlerini emredersin komutanım deyip yerine getirecek?
hadi her şeyi geçelim; kim ağaçlara selam verecek? sen selam verme, o selam vermesin, ben selam vermeyeyim kim verecek ha ?!
olmaz bu iş.hem her türk asker doğmuyor mu kardeşim? genlerimizde var bizim? çok iyi emredersin komutanım deriz biz. ve bunu doğduğumuz vatana borcumuzu ödemek için yaparız. ama nedense bu borcu paşalara öderiz.
hakkında en son ahkam kesecek olan hatunların pek de bir iştahla üzerine görüş bildirdiği konudur. türkiye cumhuriyeti yasalarında da "halkı askerden soğutmak" ile ilgili bir hüküm olduğu sürece de üzerinde konuşulması sağlığa zararlı bir olaydır bu.
burada bahsedilen tamamen askerliğin kalkması değil, zorunlu askerliğin kalkmasıdır. açıkçası zorunlu askerliğin kalkmasından ben de yanayım, yapmak istemediğim, bana angarya gibi gelen bir şeyin benim rızam dışında(maalesef türkiye'de çoğu şey böyle) bir şeyin yaptırılmsı(bu sadece askerlik konusunda değil her şey bu kapsama girebilir) içime sindiremeiyorum. herhangi bir iş başvurusunda bile askerlik yapılıp yapılmadığı sorulması, askerliğin hayata adım atmakta büyük bir engel olduğu olması da bunun ayrı bir cabası. tamamen bu ülkede askerlik sisteminin kaldırılması tabi ki savunulamaz sonuçta bu ülkeyi savunacak yegane güç askerdir, isteğe bağlı olmalıdır askerlik, zaten istemeden yapılan askerlik kin besleme dışında başka bir işe de yaramaz.
silah tüccarları sayesinde her tarafımızın düşmanla çevrili olduğunu düşündüğümüzü düşünenleri hayalidir. tabi ben hatunum tuzum kuru. asla askerliğe gitmeyeceğim. lakin bu ülkede askerlik zorunluktan çıkarsa korkak türk erkekleri -ki bunlar çoğunlukta- askere gitmeyecek haliyle. adamlar bu kadar askere rağmen hala haritalar çiziyor yani bazı ibneler hayallerde yaşıyor. bırakalım girsinler, alsınlar toprakları. zaten bu ülke uğruna şehit olan senin benim dedem değil. bak şair ne demiş: "bastığın yerleri toprak diyerek geçme tanı/düşün altında binlerce kefensiz yatanı..."
tabi kime diyorum ben bunları. kendim çalıp kendim söylüyorum belki. bu ülkenin yasaları senin rahatını kaçırıyorsa seni rahat ettirecek yeni yerler keşfine başla.
edit: erkekler de orospuluk hakkında ahkam keser ama hiçbir ağır abi orospu olmaz. yok lan yoksa orospuluk yapıyorlar da haberimiz mi yok?
avrupa birliği sürecinde türkiye'nin mutlaka geçeceği ve aşağıdaki örneklerde de görüleceği üzere dünyanın farklı ülkelerinde farklı şekillerde uyguladıkları durumdur.
--spoiler--
AB üyesi ülkelerin bazılarında zorunlu askerlik hizmeti kaldırıldı. ingiltere, Lüksemburg ve izlanda´da zorunlu askerlik hizmeti bulunmuyordu. 1997 yılında Hollanda, 1998 yılında Belçika, 1999 yılında Fransa ve son olarak 2005 yılında italya zorunlu askerlik hizmetini kaldırdı. AB üyesi diğer ülkelerde ise zorunlu askerlik hizmeti yapmak istemeyenler için alternatifler bulunuyor.
Almanya Anayasası´nda, "Hiç kimse, vicdanı ile bağdaştıramayacağı silahı bir savaş hizmeti olan askerliğe zorlanamaz" hükmü gereğince, vicdani red hakkı tanınmasına rağmen sivil kamu hizmeti zorunluluğu getiriyor. Almanya´da 9 ay zorunlu askerlik yükümlülüğü bulunurken, bunu yapmak istemeyenler için 10 ay zorunlu kamu hizmetinde bulunma yükümlülüğü hakkı tanınıyor.
Norveç ise 1965 yılından beri vicdani retçilere sivil hizmet zorunluluğunu getiriyor. Hırvatistan, ispanya, Hollanda ve Belçika´da da vicdani red hakkı tanınıyor. ingiltere´de isteğe bağlı askerlik kurumu yürürlükte.
Portekiz´de 4 ay zorunlu veya 7 ay kamu hizmeti, Finlandiya´da 8,5 ay zorunlu veya 13 ay kamu hizmeti, Danimarka´da 4-12 ay zorunlu veya 4-13 ay kamu hizmeti zorunluluğu bulunuyor. Yunanistan ise 12 aylık zorunlu askerlik süresi karşılığında 13 ay zorunlu kamu hizmeti alternatifini öngörüyor.
Danimarka: Özel durumuna göre 4 ile 12 ay asasında değişen askerlik veya 4 ile 13 ay arasında değişen kamu hizmeti.
sadece zorunlu askerliğin kalkıp yerine profesyonel askerlik sisteminin getirilmesiyle mümkün olabilecek bir durumdur ki bu da balığın kavağa çıkması kadar olasıdır.
