Türkiye 23 Şubat 1945 tarihinde ABD ile yaptığı anlaşmalarda (11 Mart 1941 tarihli ödünç verme ve kiralama kanunu) tavizler vermeye başlamıştı ama asıl ödün, 27 Şubat 1946 tarihinde yapılan 10 milyon dolarlık antlaşmaydı. Antlaşmaya göre Türkiye, ABD'nin işine yaramayan savaş artığı malzemeleri satın alıyordu. 10 milyon dolar karşılığı alınan malzemelerin ya fabrikaları kapanmış, ya da üretimleri durmuştu. Böylece bu elde kalmış malzemeler için yüksek fiyattan yedek parça ithal etmek zorunda kalıyorduk. Bu malzemelerin büyük bir kısmını kullanmadığımız gibi, ithal ettiğimiz yedek parçalar için 4-5 kat döviz ödemiştik. Dost ABd'nin bize attığı kazık böyleydi.
