bir toplumu bir arada tutan aidiyet duygusunun temel unsurlarından biri ve belki de en önemlisi dildir. günümüze değin var olmuş, gelişmiş, kültür ve sanat eserleri ile etkinlik alanındaki topraklara kök salmış ve büyüyerek diğer toplumları da etkilemiş tüm medeniyetler, varlıklarını ve etkinliklerini dilleri sayesinde sürdürebilmişler ve yüzyıllar sonrasının medeniyetlerine, o dilde verdikleri eserleri sayesinde ışık tutabilmişlerdir.
bu bağlamda, şovenist yaklaşımları tümüyle bir kenara bırakarak, her dil gibi türçe'yi de sahip olunan bir dünya zenginliği olarak görmek, insanlarımızın, yaşanılan acı ya da mutluluk verici olaylar karşısında paylaştığı ortak duyguları güçlendiren ve yücelten bir değer olarak kabul etmek, dokusunu, yapısal özelliklerini bozmadan ve fakat sürekli olarak geliştirerek sonraki nesillere taşımak, milli olduğu kadar, bir medeniyeti koruyup kollamak adına; insani bir görevdir.
- sözü dinlenir, yazdığı okunur bir insan olmak istiyorsak; önce, doğru konuşan ve doğru yazan bir insan olmamız gereklidir.
