zannımca, on ile on beş arasında değişen dağarcıktır. ilk başlarda tarkan ile başladı bu durum. sezen aksu güdümlü bu bomba iyi tuttu arkadaş.
salaklıkta insanlar level atlarlar mı bilinmez ama kendisinden sonrakiler level atladılar. kıl oldum abi şarkısına tüm ailecek küfrederken bizler, bir ara tayfun diye birisi çıktı. gel ki bu arkadaşımız daha sonraları "ben tanrı'yla konuşuyorum" falan dediyse de sadece k.çımızla güldük kendisine.
daha sonraları burak kut çıktı. bu çocuk iyiydi ama. son komple'si hariç. özellikle yaşandı bitti'si sağlamdı. neyse, unuttuk burak'ı 7 yıl. serdar ortaç çıktı sonra. göbekte zeytin yedi. bir kaç güzel şarkı yaptı. daha sonra o da sıçmaya başladı. bu ülkede rapçiler dahi türkçe sözlük açıp ona göre şarkı yazdıklarını söylemelerine karşın bu popüler müzik şarkıcıları cehaletleri ile övündüler. mustafa sandal güzel bir giriş yaptı. kazak falan ördürdü ama, idare ederdi işte.
velhasılı hülasa son demlerde ise murat boz denen bir adam çıktı. ne bu lan? birisi bana ne olduğunu söylesin. müzik, söz, cehalet...
allah belanızı vermesin.
bu arada, bu yargı sadece türkçe popüler müzik yapan türk şarkıcılar için geçerli değil. siyahi sanatçılar olmak üzere tüm dünyada galiba aynı durum söz konusu. bir kaç kişi hariç.
