mevcut solumuzun romantik hastalıklarından biri. gerçi eskisi kadar nüksetmese de bu yara kanayıp durur.
--spoiler--
Nazım Hikmet Türk solunun en sevdiği ve önemsediği şair olmaya devam ediyor. Ama Türk solu kendi içindeki açmazları hakkında hiçbir gelişme sağlayabilmiş değil. Halen Nazım Hikmet denince gözü sulu bir romantizm ve skolastik bir tavır ile hücum etmeyi seviyor. Nazım kimdir, bu onun için çok da önemli bir husus değil, önemli olan onun sembolik değeridir.
--spoiler--
türk solundan kasıt chp ise garipsenecek bir fetişizmdir. ulan birisi çıksa atatürk'ün gözünün üstünde kaşı vardı dese hemen galeyana gelip, sokaklara ellerinde bayraklarla dökülen bir sol nasıl olur da nazım fetişisti olur, bir kere nazım'ın atatürk hakkında düşündüğü şeyler de pek hoş değil hani.
şöyle ki;
"Trabzon'dan bir motor açılıyor
Sahilde kalabalık!
Motoru taşlıyorlar
Son perdeye başlıyorlar!
Burjuva Kemal'in omuzuna binmiş
Kemal kumandanın kordonuna
Kumandan kahyanın cebine inmiş
Kahya adamların donuna
Uluyorlar.
Hav. hav. hav. tu
Yoldaş unutma bunu
Burjuva ne zaman aldatsa bizi
Böyle haykırır
Hav. hav. hav. tu
yine de bence bir daha düşünsün bu türk solu, illa ki fetişist olcaksanız mussolini var..
türk solunun, hatta dünya solunun, hatta ve hatta tümüyle; sağıyla, soluyla siyasetinin fetişizmlerinin nedeni olan tek bir şey vardır: romantizm. türkiye'deki romantizm nazım hikmet ile beden bulmuştur, sol için konuşursak.
neden?
insan denen mahluk , her daim "umut" için yaşar, "vaat"leri dinler. asla ve asla görmek istemediğini görmez, örneğin, bir tehlike gösterilince tınlamaz, görmemezlikten gelmeye eğilimi vardır çünkü. hayalleriyle dünyayı hatta evreni şekillendirebileceğine inanır bu hayvan. çünkü, doğanın en büyük laneti olan "düşünme" yetisine sahiptir. işte bu yüzdendir bu ve bunun gibi her türlü fetişizm.
(lakin milyonlarca yıllık tarihinde, umudun, hayalkırıklığı yolundaki ilk ve en büyük adım olduğunu anlamamıştır. )
önce fetişizm nedir bunu açmak gerek. bir çeşit tapınma davranışlarının bütünü olarak çıkıyor karşımıza türk dil kurumunun açıklamasına göre. o halde burada savunulan düşünce türk solunun nazım hikmet'i tapınılacak bir karakter olarak gördüğü önermesinden ibaret. türk soluna bakıldığında ise bir şeylere tapınma ihtiyacı olan insanların olmadığı apaçık ortadadır. tapınma hareketinin, pardon ne denmişti, fetişistliğin, savunacak bir şeyi olmayan insanların kendilerine bir obje belirleyerek salt onun sözcüklerine hürmet etmesi sonucunda ortaya çıktığı belli. şimdi canlar, düşünmeyi gayet iyi beceren bir grubun bu tür tapınmalara ihtiyacı var mıdır? olsa olsa onu anlamaya çalışır ve kendi yolundan giderken sadece ders çıkarır nazım'ın yılları devirip bugüne ayak uydurmayı başarmış eserlerinden. yani yanlış tespit akabinde doğru önermeyi getirdi bu kadar basit.
insanlara fikirlerini kabul ettirmenin yolu düşünsel boyuttan önce estetik boyuttan geçer. karşıdaki kişiyi bilgilendirmek, aydınlatmak kişinin etkilenme, ikna olma durumuna göre şekil değiştirebilir.
ve bir tiyatro izlediğinizi düşünün, son derece yalın bir dille yazılmış senaryo ve bu senaryoyu gerektiği gibi oynayan oyuncular. Sizce inişleri çıkışları bulunmayan ve oyun sonuna kadar monoton giden bir piyesle, sizi izleyen seyircinin yüzde kaçını etkileyebilir ve anlatmak istediğinizi bu insanlara kavratabilirsiniz?
işte nazım hikmet türkiye solu fikirlerinin estetiği olmuştur her zaman.
" vatan çiftliklerinizse,
kasalarınızın ve çek defterlerinizin içindekilerse vatan,
vatan, şose boylarında gebermekse açlıktan,
vatan, soğukta it gibi titremek ve sıtmadan kıvranmaksa yazın,
fabrikalarınızda al kanımızı içmekse vatan,
vatan tırnaklarıysa ağalarınızın,
vatan, mızraklı ilmühalse, vatan, polis copuysa,
ödeneklerinizse, maaşlarınızsa vatan,
vatan, amerikan üsleri, amerikan bombası,
amerikan donanması, topuysa,
vatan, kurtulmamaksa kokmuş karanlığımızdan,
ben vatan hainiyim.
yazın üç sütun üstüne kapkara haykıran puntolarla:
nâzım hikmet vatan hainliğine devam ediyor hâlâ"
hangimiz bu vatan üzerinde oynanan oyunları bu kadar etkileyici anlatabildik?
Türk solunun duygusal ve insani yönünü doyurma isteğidir. Her şey siyaset değil biz sanatla da yakın ilişki içindeyiz, bak şiirden zevk alıyoruz imajı vermeye de yöneliktir. Usta şairdir, gelenekten de yararlanır ve evrensel bir şiir dili yaratır. iyi de başka şairleri niye okumazsınız be kardeşim illa solcu mu olacak? Bu paradoks henüz aşılamamıştır.
Yadırganacak bir durum değildir. Türk solu illa da bir fetiş yaratacaksa bu Nazım olmalıdır. Zaten Türklerin dünyda en tanınmış şairi eğer türklerin sol geleneğinin en önemli simgelerinden biriyse, Türk solunun Nazım a bu muameleyi yapması azdır bile.
nazım hikmet fetişizmi diye birşey yoktur. hatta nazım hikmet e gerektiği kadar saygı duyulmamaktadır. avrupada bizim halkımızn tanıdığından daha çok tanınıyor ki buda türk edebiyatının kanayan yarasıdır. turklerden guzel şeyler çıkmıyo diye birşey yok. neden diğer ulkeler sanatta daha ileriler çunku sanata sanatçıya saygı var. lakin turkiyede sanatçıya ne saygı ne önem veriliyor nobel odullu yazarımızı yuhlayan bir ulkeyiz. daha başka soze gerek yok...
türk solunun fetişleri olduğu kadar, tabii ki türk sağının da fetişleri vardır. ama ikisinin de ortak noktası romantik oluşlarıdır. bu romantizm bizi her türlü gerçeklikten koparmaya yeter de artar bile. bence http://devriye.wordpress.com buna değinmiş.
öncelikle türk solu ne olaki? diye yorumlanabilecek başlık. türk solu diye bir şey yoktur. sol evrenseldir, enternasyoneldir. ve ülkelerde illa ki idolleri vardır. çarpıtma yapılmış, sol illaki marks değildir, sol illa ki lenin değildir. ama türkiye'de sol deniz gezmiş'tir, mahir çayan'dır, hüseyin inan'dır, yusuf aslan'dır. nazım hikmet'tir, binlerce haksızlığa uğramış solculardır.
halka rağmen halkçı olanlardır. halktan çok halkı düşünenlerdir. tabi ki marks'ın görüşlerini, kuramlarını bilmek gerekir, araştırmak gerekir, ama komünizmle sol arasında öncelikle bir fark vardır, sosyalizmle de bir fark vardır. bunu tutup da en uç noktaya indirgeyip, nazım hikmet'le marks'ı karşılaştırmak yersizdir. en basitinden biri türktür, en uzak insan bile bir kaç şiirini okumuştur, hatta ve hatta en milliyetçi grubun parti lideri şiirini mitinglerde okumuştur. deniz gezmiş, nazım hikmet bunlar içimizdeki insanlar bize yakın insanlar, kaldı ki onları bile çoğumuz tam olarak tanımıyor, çoğumuz vatan haini biliyor, kalkıp da marx'ı bunlara anlatmak pek de mantıklı değildir şu durumda. önce kendi içimizdekileri bir tanıyalım sıra hepsine gelir merak edilmesin. eğitim seviyesi belli düzeydeki insalara marks dayatılmaz birden.
