hep iyiler iyileri, kötüler kötüleri sever. esas oğlanla esas kızın arasını açmak isteyen sarışın ve kötü kadından da hoşlanan bir kötü vardır uzaklarda hep.
ilaçla uyutulan masum kıza tecavüz sahnesinde esas oğlanın mekana gelmesi. kızımız yarı baygın olduğu için durumu açıklayamaz ve görünen köy kılavuz istemez diyen esas oğlan ilaçtan da haberi olmadığı için esas kızı iffetsizlikle suçlar.
kız yada erkek zengindir.bunlardan zengin olanın annesi; nemrut,nalet bir kadındır.onların mutlu olmaması için elinden geleni yapar ama, başarılı olamaz.filmin sonunda şarkılar söyleyerek, mutlu mesut olurlar.
* söz konusu kör kişi ameliyata girdikten ve gözleri sağlığına kavuştuktan sonra, böyle kişi bulanık görür işte o anı sergileyen kameranın çekim tekniği hep mi aynı olur?
doktoru görür sonra akrabalarını....ve nedense sargıları açan hemşirenin tipi de hep aynıdır nedense.
bu tür klişelerin hepsi gani müjde'nin senaryosunu yazdığı, şener şen, uğur yücel ve ayşen gruda'nın oynadığı arabesk filminde vuku bulmuştur. kıza araba çarpar kör olur, bir daha çarpar gözü açılır, esas oğlan kırk kurşun yer yine de ölmez, vs.
Zengin, şımarık büyümüş, güzel bir kız vardır. Ve bu kızın değişmeyen züppe arkadaşları vardır. Zengin kız ve züppe arkadaşları dağlık, köy, vb. yerlere giderler. Herkesle dalga geçerler. Esas kız mutlaka fakir, kendi halinde, ezik bir çocuğa kancayı takar. Çocukla dalga geçmeye başlar. Kendine aşık eder. Daha sonra dalga geçilen çocuk herşeyi anlar. Kızdan intikam alır. Ve diskoteklerden çıkmayan, yılların şımarık kızı aniden değişir evinin kadını olur. iyi bir eş olur. Fakirliği seçer. Zaten sonra da film biter.
- esas oğlan asla dayak yemez
- esas oğlan mutlaka zengin olur
- esas kız mutlaka ağlar
- esas kızın babası mutlaka yavşak çıkar
- nolursa olsun mutlaka mutlu sonla biter *
neredeyse, bütün türk filmlerinde karşımıza çıkan hikayelerdir.
-hafıza muhakkak kaybedilir
-iftiraya uğramayan yoktur
-kör olmak olmazsa olmazlar arasında
-bi yakını (eş,dost falan) öldü zannetme
-kendi çocuğundan yıllar evvel koparılmış olma vs...
