tarkan serisinin bir tanesinde; tarkan yoldaşı birkaç kişi ölür. bir süre sonra içlerinden birisi ayaklanır, 'bize bişey olmaz, tarkan'ın bize ihtiyacı var. kalkmalıyız!' diyip herkesi uyandırmaya başlar lakin herkes canlanır. belki de figüran tasarrufu için böyle bir yola başvuruluştur.
başka bir tarkan serisinde de kılıçlar yüzer insanlar batar.
cuneyt arkin'in oynadigi "malkoçoğlu" filminde atin tepesinde digidik digidik giderken kolundaki seiko saatin metal kayisi parildardi. "o caglarda saat varsa madem ata niye biniyorsun?" derler adama
- malkoçoglu'nda (kara murat serileri de dahil) cüneyt arkın'ın bir surdan karşı sur a zıplayarak geçebilmesi.
- o kadar kavga ve gürültüye rağmen kıyafetinin ilk günkü beyazlığını koruması.
- yüzlerce, binlerce bizans askerinin malkoçoğlu'nu yakalayamaması. yakalayınca da yine bizim malkoçoğlu'nun binlece kişi içinden kaçabilmesi.
özellikle arabesk yıldızlarının oynadığı filmlerde görülen saçmalıklardır. şöyle ki; esas kıza ruhen ve bedenen sahip olmayan yancı bir karakter, filmin ilerleyen dakikalarında bir sahnede allem eder kallem eder ve esas kız ile yalnız kalacağı bir ortam hazırlar. ve bu ortam genelde orta sınıf bir ailenin evine benzeyen evdir. neyse, esas kız senaryo gereği ruhen ve bedenen esas oğlana ait olduğu için, mutlak ve mutlak suretle yancı bir karakter buna kafayı takar. ve vahşi cazibesi ile esas kıza sırnaşır. evvela işi güzellikle neticelendirmek ister bu arkadaş, yine allem eder kallem eder, esas oğlan için demediğini bırakmaz, vaadlerde bulunur ama nafile. esas kız reddeder. ve olaylar gelişir.
mevzu bahis olan o yancı bir karakter zorla esas kıza sahip olmaya ve esas kızın yüzüne doğru çalışır. onca yerli film bizlere acı bir gerçeği göstermiştir ki, direk yüzden ve boyundan başlayan tecavüz girişimleri başarısızlıkla sonuçlanır. neyse, yancı bir karakter yavaş yavaş aşağılara, ki esasen esas kızın vücudunda ilk değinmesi gereken yerlerdir, buralara doğru yönelirken kapı, pencere, duvar, çatı vb birşey açılır.. açılan yerden ya esas oğlan çıkar ya da esas oğlan ile kan bağı olan birisi.
açılan yerden bir uzvunu veya bedenini gösteren şahıs -gariptir, bu şahıs tecavüz girişimini 5-10 saniye izler- biraz öfke, sinir vb biriktirdikten sonra oyun bitti, dağılın ulan der. yancı karakterden güçlü ise kavga eder ve yancı karakteri döver, güçsüz ise mağrur ama gururlu genç edasıyla bir iki dokunaklı laf eder ve çeker gider. artık bu iki alternatif cast ile uğraşan kişiye bağlıdır. neyse, vahim olan şudur ki, bu tarz filmlerde tecavüze uğrayan veya son anda kurtulan esas kızların bir çoğu senaryo icabı artık orospu olmuştur. öyle ki, esas oğlan esas kıza sürekli nefret ve beddua içeren şarkılar söyler, vb.
böyle bir türk filminde gördüğüm en büyük saçmalık bu işte. hafız, esas kıza yıllarca yazmışsın, ee o da sana kesik, tamam senaryo icabı falan filan ama bir sor kıza, neden böyle oldu, olaylar nasıl gelişti diye.
böyle senaryolar yazıp hem türk filmlerinin bir kısmını saçma sapan filmler yapan, hem de esas kızlara orospu muamelesi yapan senaristleri kınıyorum.
oha artık tepkisini vereceğimiz saçmalıklardır. en sinir bozucu olansa: her seferinde kötü adamın/kadının sözlerine inanıp da sevgilisini terk eden kahramanların aradan acılarla dolu yıllarca sene geçtikten sonra birbirlerini affetmeleridir.
