eski türk filmlerine bakıldığında insanları geliştirici hiçbir yanı yoktur. çünkü bu filmlerde her yönüyle iyiler ve tamamen kötüler yer almaktadır. kişilerin duygularını anlamaya katkısı yoktur. o an ne düşünür de koşar necla, bilinmez. iyi midir peki necla? gayet tabii. hal böyle olunca gerçeklikle ilgisi olmayan bir dünya oluşturulur. hayallerdeki steril ve ideal dünya yansıtılır perdeye genellikle.
