türkiye'nin bugün yaşadığı sosyoekonomik sıkıntıların kaynağını belirten önermedir. mustafa kemal ile başlayan tek parti yönetiminin haklı olarak devletçi ekonomik sistemle iş görmesi ve demokrasinin buna göre yavaş yavaş şekillenmeye başlaması, dünyanın içinde bulunduğu şartlarla da doğrudan ilgilidir. aynı şekilde, ismet paşa döneminin almanya, italya ve japonya üçgenindeki mihver güçlerden etkilenmesi son derece normaldir. mihver güçlerden etkilenip tek parti sistemini sıkılaştıran, milli ekonomik gelişimi buna göre ayarlayan türkiye, soğuk savaşın başlamasıyla çok partili sisteme geçişi de başarıyla tamamlamıştır. 1980'lere kadar, tek ülkü etrafında birleşik yaşayan türkiye'nin dış kaynaklı başarılı 80 darbesiyle beyin sarsıntısı geçirmesi bugünkü gelinen noktayı, çıkmazı oluşturmuştur. 80 darbesinin akabinde yasaklı listesine alınan tüm siyasilerin yerine getirilmesi gereken kişi, dünya genelinde yayılan liberal ekonomik sistemi türkiye'ye yerleştirebilmeliydi. bu görevi başarıyla yerine getiren turgut özal, kendi ifadelerinde de belirttiği gibi türkiye'yi küçük amerika yapmayı başarmış, reagan ve thatcher anlayışıyla yeni bir türkiye oluşturmak için son gayret çalışmıştır. türkiye menderes döneminde olduğu gibi abd uydusu olmuş, islami siyaset ve sermaye anlayışı gelişmiş, tarikat ekonomisi devletin belkemiğini oluşturur olmuş ve bugünkü türkiye meydana getirilmiştir.
normal bir durumdur. darbecilerin hemen hemen herkesi veto ettiği bir seçimle iktidara gelmiştir. darbe yapılması gündemdeyken, gidip darbeyi yapacaklara ekonomik durum ile ilgili sunuş yapmış, "vaziyet bu, siz bilirsiniz" demiştir. ama sonradan kısmen darbecilere uygun, kısmen onların tasvip etmediği liberal yaklaşımları uygulamıştır. darbeci sistemin başka ve daha has ürünleri de vardır.
