gençlik ateşidir. bunu yapmaya çalışan kızlar zaten buyuk ihtimalle aile baskısıyla kapanıyordur ve bir şekilde bu kalıptan çıkmaya çalışıyordur. hatta helal olsundur.
sizin aileniz turban gibi bir geleneği olmayan bir ailedir diyelim ki.. ve siz türban takmak istiyorsunuz. bir kavga cıkar, ikincisi cıkar, üçüncüsünde zaten özgürlükçü düşünceye sahip olan aileniz "sen bilirsin" der.
ama bu kızların vermeye çalıştığı savaş, sizin oturduğunuz yerden ahkam kesmenizden kat kat daha zor. zor ve üstelik bunalımlıdır. bir yanda ergenlik vardır bir yanda ona zorla kapanmasını söyleyen aile, toplum, mahalle. bir yanda genç kız olmanın tadını çıkarmaya çalışmak vardır, bir yanda bu uğrasının aslında benzemeye çalıştığı insan kitlesince* yadırganması.
"türbana karşıyız." demekte olan zihniyetin, türban kalıbından çıkmaya çalışan genç bir kızı zorla kaderine mahkum etmeye çalışması da ayrıca ilginçtir. sizin özgürlük, beraberlik, dayanışma, hür yaşama anlayışınız bu mu?
siz bi yaşınızda kulagınıza 100 delik açıp kafa sallayıp, ertesi sene pembe gomlek rayban gözlük takmaya çalışırken, siz luksleriniz için uğrasırken cesur değil normal genç oluyorsunuz.
bu kızlar ise cesur ve savaşçı ruhlu kadınlar oluyor. türbanı arkasında göremediğiniz, bastırmaya çalıştığı, normal bir ergenden kat kat daha zor geçen bu yıllarını siz onun suçuymuş gibi yansıtıyorsunuz. bu kızlar sizden defalarca kez daha cesur, daha asil. sadece ergenler ve sadece yanlış yerde doğmuşlar. çaresiz zamanlarda, çaresiz çözümler üretiyorlar. ama en azından, savaşıyorlar.
