bunlar genelde özel hayata saygı ve düşünce özgürlüğü kavramlarını sık sık dile getiren insanların metodudur. arkadaşım türban sana cazip gelmeyebilir, inanmayabilirsin ama gidip de böyle yaşayan bir insana da aşşağılık cümlelerle saldıramazsın. senin inancına veya düşüncene böyle abuk sabuk şekilde saldırılamayacağı gibi.
türbanı din ile bir tutan zihniyetlerin ürünüdür. siz bir dini kadının açık ya da kapalı olmasın bağlarsanız buna karşı çıkanları da dine saldırıyor olarak görmek gayet doğaldır. eskiden yok muydu türban diye sorarlar insana eskiden insanlar inanmıyorlar mıydı? vardı inanıyorlardı. ama sen bunu insanların gözüne sokmaya başlarsan rahatsız olanların da bu konuda rahatsızlıklarını belli etme hakları gayet de vardır. bunu saldırı olarak algılamak kişinin dar görüşlülüğünden başka birşey değildir.
türbana karşıyım derken, adamın işi kuran-ı kerime ve kuran kurslarına sövmeyle noktaladığına şahit olan herkesin görebileceği yöntemdir.
prensip olarak türbana karşı olan bir kişi bile bu saldırı karşısında iyiniyetli düşünemez. tabii ki yazılanları hangi pencereden okuduğunuz da önemlidir bu yöntemi görmek için.
gerizekalılıktır. islam bir dindir. kati kuralları olan bir dindir, ne yapılıp ne yapılmayacağı kutsal kitabı olan kuran ı kerim de dillendirilmiştir.
bir dine saldırmak, ahmaklıktır. çünkü dinler ilahi kavramlardır. çarpıtılan dinler vardır evet, ama çarpıtılan din, çarpıtan insandır. yani yapılmış her yanlış, insanın yanlışıdır. dinin değil.
islama saldırmak bu bağlamda açık bir şekilde beyinsizliktir. daha saçı uzamamış el kadar çocuğa türban taktıran, demogoji yaparak kendini peygamber hissettiren insanlardan islam dinini sorumlu tutmanın mantığı yoktur. kaldı ki eğer uçlardan bahsediyorsak, bu insanlar müslüman değildir.
saldıracaksanız, örümcek ağı bağlamış kafalara saldırın. mensup olduklarını iddia ettikleri dinlerine değil.
direkt olarak kullanimi yanlistir. once turban uzerinden akp'ye, oradan akp'nin politikasina, sonra akp'nin politikasinda kullandigi arac ve amaclara, en sonunda da islam dinine varilir.
direkt gecis yapilamaz, tipki belirsizliklerin l'hospital ile cozulmesi gibi adim adim sonuca varilir.
gerçekte, bu tür kişileri eleştirenlerde ciddi bir samimiyetsizlik, gerçek dışılık rahatlıkla gözlemlenebilir. türban üzerinden islam dinine dolaylı bir saldırıda bulunulduğu için dini duyguları yüksek kimseler ahmak olarak nitelendirmişler, türban üzerinden islama laf atanları. fakat aynı şekilde kişi kendisine temiz bir aynada bakmalı. çünkü aynı şekilde bu kesimler de, ateist ve ya dini sorgulayan kesimleri aşağılamakta ve onları akılsızlıkla, onursuzlukla suçlamakta. haliyle türban üzerinden bir eleştiri getiren kesimleri eleştirmek ciddi bir akıl sağlıksızlığını içermekte.
kimseye empati kurun demiyorum ama bu işin böyle yürümeyeceği belli. dini hassasiyeti bir kimse nasıl "din, toplumu yönlendirmelidir." ve ya " din, toplumsal yaşamda bulunmalıdır." demesi normal bir durumsa tersi bir söylemin söylenmesi de normaldir. bu iki fikrin birbiriyle çelişmesi ve birbiriyle çatışması da bir o kadar doğaldır. hiç boşuna farklılıklar üstünden uzlaşma ve bir arada yaşama sağlanabilir demeyelim. bunu söylemek tıpkı yukarıdaki kesimlerin samimyetsizliği gibi iki yüzlüce bir söylemdir ve ya daha iyi bir ihtimalle safdilliliktir.
gerçeğin ne olduğunu sorgulamıyorum ama bu fikir çatışması bir taraf diğerini tamamen yok etmeden ya da toplumsal alanda etkisini kırmadan yok olmayacaktır. yani şimdi samimiyetsizliği, iki yüzlülüğü ve safdilliliği bırakalım. gerçeklerle yüzleşelim. her iki tarafıda adam akıllı kanıtlar sunarak birbirini çürütmeye çalışmalı. tabi bunu yapmak her iki tarafında işine geliyorsa.
- saldıracaksan direk saldır güzel kardeşim, dedirten metod.
ben saldıracak olsam türban falan demem direk saldırırım, ama saldırma gibi bir derdim yok. saldıracak olsaydım türban üzerinden değil direk saldırırdım yani. saldırılamama gibi bir durumu mu var islam dininin? ya da biri saldırınca senin inancın sekteye mi uğruyor, senin ibadetin ıskartaya mı çıkıyor noluyor efendim, o saldırır sen savunursun, diyalektik kazanır.
Türban üzerinden dini topluma dayatmak ve adını özgürlük , insan hakkı koyarak tarikatlar yoluyla dini tekel altına almayı kendilerine bir yöntem olarak bellemişlere karşı uygulanabilecek , sezar'ın hakkının sezar'a teslim edilebileceği , göte göt diyebilenlerin nesnel gözlemlerinden ve gözden kaçırılmaya çalışılan detayları görebilme cesareti gösterenler tarafından uygulanan metodtur. Bu metodu uygulayanların bir saldırıdan çok aydınlanma sürecini ilke edinmeleri ise eğer ki arabalarına konulan bir bombayla , otellerde diri diri yakılmayla son bulmayacaksa her iki taraf içinde daha anlamlı olabilecektir. Ancak görülen şu ki çok az insanda dini sorgulamaya yetecek kadar cesaret ve onu tartışmaya yetecek kadar demokrasi ve özgürlük bilinci vardır. Dinciler tarafından çarpıtılan ise türban takarak dindar olunabileceği , türban takmayarak ise dini açıdan günahkar olunabileceğine dair öznel çıkarımlardır. Bunu görmek için de böyle bir kitlenin içine girilmesi gerekir. Orada bolca lümpen dinci safsatasına ve ilkel din yorumlarına eylemleriyle beraber maruz kalabilirisiniz. Klasik dinci gazatelerindeki lümpen yazılardan ve dini bir demagoji ve rant kapısı olarak gören siyasi parti mensuplarının ifadelerinden ziyade dinciliğin en yobaz ve radikal biçimlerinin yaşandığı tarikat ve cemaat çevrelerine ininiz. Ancak bu şekilde deşifre edilebilir bazı gerçekler. *
karşı oldukları islam dini ile göğüs göğüse harp veya er meydanı yöntemi ile değil de gerilla usulu vur-kaç ipneliği ile mücade etmelerinin tek sebebi halkı karşılarına almak istememe kamuflajı değildir. bir diğer sebep de göt korkusudur. çünkü dinlere hakaret etmek türk ceza kanunu'nun 125 maddesine göre hapisle tazyik edilen bir suçtur.
