ismail yk'ların demet akalın'ların baştacı edildiği bir ülkede, bozuk şivesinin, şaşı gözlerinin ve yarılmış kafasının tamamladığı çirkinliğine ve yeni elbiselerle dahi üstünden başından dökülen yoksulluğuna bir saat bile tahammül edilemeyen bir gariban çocuk.
kendisi gibi milyonlarca var, kendisi gibi onlarcası polise taş attığı için hapiste, kendisi gibilerin çoğu okuyamayacak, komi olacak, araba yıkayacak, tetikçi olacak ya da dağa çıkacak.
istanbul'a getirildi, üniversiteli abi ve ablalarının karşısına tropik bir canlı, bir sirk hayvanı gibi çıkarıldı, kendice hünerlerini sergiledi "yırtar mıyım ulan" umuduyla, çekti gitti sonra da.
lan ibneler, seda sayan'ı, çöpçatan programlarını, ibo şov'u, yemekteyiz'i, mehmet ali erbil'i, recep ivedik'i hihoho diyerek, o mercimek beyinlerinizle izleyip gülüyor, eğleniyor vakit geçiriyorsunuz da bu çocuk mu battı o beyaz popolarınıza?
lan soluk benizli beyaz adamlar, bu ülkenin kızılderilileri, zencileri, kara kafalıları mı güldürüyor şimdilerde sizi?
onlara bakıp mı şükrediyorsunuz o sefil, kokuşmuş yaşantılarınıza?
