Zamanında Kıvılcım dizisinde canlandırdığı Pelin karakteri ile tanıdığım ve bal sarısı uzun saçlarına hayran kaldığım , bilgi üniversitesinde fotoğrafçılık okuyan , en son rol aldığı dizisi canını sevdiğim istanbul yayından kaldırılan , yay burcu şahsiyet...
arada sırada beyin kapasitesini çok çok aşan kitaplara göz atan,oradan kırptığı hakikatleri yerli yersiz dile getiren,dile getirdiği şeyin ne olduğunu kendisinin dahi anlamadığı manken ,düşünür, medya insanı.
kıvılcım diye bir dizide ilk defa gördüğüm hayran kaldığım bir kızdı. çarkıfelekte hostes olmaya başladığına göre geleceği parlak görünüyor, önce iğrenç bir sesle şarkı söyler sonra kıvıra kıvıra oynar asena gibi.
tipik çarkıfelek hostesleri gibi göğüslerini ekrana tutmuyor, kasım kasım kasılır havasında küpe girmeden sirke olmaya çalışmıyor, seks bombası kıvamında değil. kendini bir bok zanneder havası yok. vamp kadın kıyafetleri giymiyor, biraz bez bebek gibi ama olsun. gayet mütevazi, şirin, eline de almış bir sihirli değnek*, harfleri onunla açıyor. tam kendini bulmuş. iyi hoş olmuş. bir de kikirdemesi var ki, akıllara zarar. yıllardır antipatik bulduğum biriydi kendisi, çarkıfelek'teki tavırları sayesinde sempati besleyeceğim aklıma gelmezdi aslında.
an itibariyle haber türk ve kanal 1 ortak yayınında saba tümer in konuğu olan manken,sinema oyuncusu. fmf (familial mediterranean fever = ailevi akdeniz ateşi) tanısı almış. Annesinin ve babası fmf taşıyıcısıymış
adını dahi bilmediği nuh çimento fabrikasının resimlerini çekmek için fabrikanın patronunu arayan manken, halbuki patrona ne gerek var isterse ben kafasına bir baret takıp gezdirebilirim hatta o güzel yüzünü bir avuç çimentoya bulayıp resimlerini bile çekebilirdim.
"Seninle Bir Dakika" nın jenerik müziğini oluşturduğu, yıllar öncesinin fonunda Ege'nin masmavisi yer alan reklam filminde, babasının cep telefonunu çaktırmadan alıp, sevgilisini kısacık arayan yeniyetme genç kız görüntüsüyle, ülkemizde nasıl da güzel bir jenerasyonun yetişmekte olduğunu göstererek beğenimizi kazanmıştı. Şöhret ve medya kepazeliği içinde vardığını son noktada o günlerdeki masumiyeti akla gelince elde olmadan hüzünleniyor insan. masumiyet çağı geçse de, ondan bu kadar kopmamalı.
