dönemin Kırklareli Mebusu olan emrullah efendi tarafından ortaya atılan ve Tûba Ağacı Nazariyesi olarak da bilinen, Fransa’dakilere benzer bir akademi oluşturma çabalarından kaynaklanan fikir.
emrullah efendi, eğitimde teftiş, finansman, öğretmenlik mesleğinin sorunları gibi birçok konu hakkında düzenlemeler yapmaya çalıştı. ona göre eğitim sistemi, çocukta zaten var olan yetenekleri geliştiriyordu, yani çocuğa yeni bir yetenek kazandırmıyordu. iyi bir eğitimin ancak hürriyetle, bunun da bilimle mümkün olduğunu savunuyordu.
eğitimde eşitlik ve özgürlük amacıyla yapılan çalışmalarda önce Darülfünun’un ıslahı, sonra da kademeli olarak daha aşağı kurumların ıslahı yapılmalıydı.
dönemin aydınları arasında tartışmalara yol açan bu fikrin en şiddetli muhalifi Darülmuallimin müdürü Sâtı Bey, en ünlü destekçilerinden biri de ziya gökalp'ti. ancak 1. dünya savaşı nedeniyle konu önemini yitirerek gündemden düşmüştür.
