misal:
"ortalık öyle kirlenmiş durumda ki; yayıncıların sızdırılan her bilgiye dikkatle ve kuşkuyla yaklaşması gerekiyor.
büyük ve pis bir oyun oynanıyor türkiye'de. bu da belli.
örneğin; bizim dönemde öyle bir oyun oynamak istediler ki bize, bunu bizzat yaşamamış olsaydım inanmakta güçlük çekebilirdim. o kadar şeytani ve kötü bir işti ki, öyle bir şeyi kimler planlayabildiydi acaba?..
bir gün ankara büromuza bir telefon geldi. bizim için bir zarf bırakılacağı söylendiği gibi işin ilginç tarafı da, zarfın genelkurmay başkanlığı önündeki nöbetçi kulübesine bırakılacağının söylenmiş olmasıydı.
arkadaşlar 'ne yapalım?' diye bana sordular. ben de 'alın zarfı, mahkemeyi ilgilendiren bir belge ise kullanmadan adalete teslim ederiz. başka türlü bir belge ise taraflara sorar, teyit alır, sonra kullanırız' dedim.
gerçekten de bırakıldı zarf. içinde askerleri suçlayacak türde bilgiler vardı. anlaşılan belgeyi bırakanlar, bunun asker içinden sızdırıldığı izlenimi yaratmak istiyorlardı.
biz ertesi gün gazetede asıl büyük haber olarak bu belgenin sızdırılma biçimini vurgulayacak manşetle çıktık. belgeden ise dava konusu olmayacağını tahmin ettiğimiz bilgileri ayıklayarak daha küçük haber olarak verdik.
çünkü haberin sızdırılma biçimi ve onun ardında yatan plancı beynin düşünüş şekli bence daha büyük bir haber değeri taşıyordu.
bu olanlara inanmayacak gazeteci arkadaşlar varsa onlara gazetenin arşivinden o günkü gazeteden bir adet gönderebiliriz. ben o günlerde bizim yaptığımıza alkış tutan kimseye rastlamadım. aksine 'olağan şüpheliler' yine 'ergenekoncu' suçlaması yaptılar bize.
o şekilde sızdırılan belgeyi bazıları gibi yiyip yutsaydık ertesi gün bize 'liberal demokrat, darbe karşıtı' övgüleri gelecekti herhalde."
