önce sivil kanaat önderlerine, siyasetçilere, gazetecilere derken sonunda emekli ve ardından muvazzaf askerlere yönelen, bu hukuksal kılıflı ve örgütlü saldırının demokrasiyi içselleştirmemiş ve tabii ki demokratlıkla yakından uzaktan ilgisi olmayan, okyanus ötesi denetimli katı hiyerarşik yapıların ellerine bırakılması, sanıldığı gibi sadece kemalistler için değil, her görüşten özgürlük isteyen insanlarımız açısından son derece endişe vericidir. bunların amacı, demokratlık uğruna askeri siyasetten uzaklaştırmak olmayıp, kendi diktalarını, askeri diktaların yerine geçirmek yönünde engelleri temizlemeleridir. bu harekat sonucunda oluşmasını umdukları "kadiri mutlak" tek adam yönetiminin, abd açısından da yararı büyüktür. çünkü, ortadoğu planlarında abd'ye itiraz edecek ulusal devlet odakları tasfiyeye uğramaktadırlar. pek açıktır ki, bu bir tasfiye hareketidir ve uygulayıcıların yöntemlerinin hukuk devletine yakışır olmamasına aldırış etmek gibi bir kaygıları yoktur. bu yapılar, antidemokratik yöntemlerini, demokrasi kavramı ile pazarlamakta sorunlar yaşamaktadırlar, ancak, dış itirazlar henüz zayıf kalmaktadır. ilerleyen zaman ve şartların değişmesi olasılığı, bu yapıların zamanla yarışırcasına hızlı hareket etmelerini zorunlu kılmakta ve bu nedenle daha fazla hata yapmakta ve hataları daha fazla sırıtmaktadır.
