ben çocukken çok yakın bir arkadaşımın ablası vardı. deliler gibi backstreet boys dinlerdi. daha o yaştayken dalga geçerdim onunla neyin kafalarındasın la? diye. bir gün o grup üyesine, öteki gün diğerine ölüp biterdi. ama çok net hatırlıyorum, hiç bir zaman şuurunu, bilincini kaybetmedi. beynini hep kullandı.
sonra ben biraz büyüdüm blue çıktı piyasaya. üstte sıraladığım cümlelerin aynıları akranlarım için geçerliydi bu sefer. e tamam bu insanlar da ergenlik yaşadılar, o ya da bu gruba hayran olup amı götü dağıttılar. ama ben hiç bir zaman şimdiki nesil kadar gerizekalı bir topluluk görmedim. bebelerin beyinleri yok resmen, aldırmışlar. çok kötü günler geliyor lan...
