12 yaşında olmalarına rağmen aşk acısı çeken kuzenlerimin facebooklarında dolaşıp duran sonunda benim gönderi engelleme seçeneğine tıklamama sebep olan insan.
ilk önce başlıkla beraber aklıma geldi nedense, evet nedense ; (bkz: duygusal ergen)
facebook' ta yaklaşık 130-140 bin civarı hayranı olan kişidir.
bunu gördüğümde cidden inanamadım ve bir an bu gençliğin müzik zevkinden tiksindim. zira kendileri fazla tribe girmekteler ve hep trip hep trip sıçmaktalar. ergenlik dönemi bebelerinden biri olarak görülmektedir kendisi. kolları façalı falan evet, bunun üzerinden reklam yapmakta kendileri. lan o izleri biri veya birşey için bıraktıysan kolunda e bırak da bir değeri olsun onun bari. reklam diye kendini niye çiziyorsun?
belki ileriki zamanda bir tv programında vesairede çıkabilecek kişidir. o da hayranları falan çoğalırsa daha da. fakat kendileri rap alanında başarılı olamayacaktır. çünkü rap ilahi okumak da değildir, abuk sabuk, flowsuz şarkılarla tribe girmek de değildir. çoğu kişi de bir başka şey sanıyor rapi, üzgünüm ama, rap sadece karı kız muhabbeti yapmak da değildir.
videolardaki tanıtım yazılarına bakarak emo ya da tikky bir kişinin arabesk rap yaptığını düşünüyordum. ancak dinleyince yanıldım. meğer emre aydınvari şarkı söylüyormuş bu kişi. biraz damar ama arabesk yok içinde, gerçekten farklı bir tarz geliştirmiş gibi duruyor. hadi bakalım hayırlısı...
edit: emre aydın nerden çıktı lan! bildiğin can-kan bu amk!
üniversite ikide evet evet ergenken değil lisede değil universite ikinci sınıfta uyuma müziğim gözlerinin yesilini özledimdi.
hayatimda renkli gözlü kimse yoktu. sadece müziği, sözleri sarkinin akip gitmesi hoşuma gidiyordu.
sonra cok kötü bir hafta geçirdim, adim adim en kotusune gittigimin farkindaydim ama sinav haftasi olduğu için çekip gidemiyordum bana ihtiyaci olanlara. hem kesin değildi her sey.
geceleri ağlaya ağlaya dua ede ede dinledim o hafta bu şarkıyı.
hayatimin en kötü haberini bu sarkiya ara verip aldim.
sonraki iki sene hic dinlemedim. korktum deli gibi korktum dinlersem yine kötü bir sey olacak diye. hem kotu de şeyler animsatiyordu.
iki sene boyunca korktum ben bu şarkıdan, duydugum da bir yerde sözü dahi aklima gelse bir haftam berbat geçerdi. korkular işte bilmiyorum.
sonra bir kızla tanıştım. bir gece telefonda konuşuyorduk öyle muhabbet işte, renkli de gözlü bir kızdı.
ben konuşmanın bir yerinde bu şarkıyı mirildanmaya başladım.
cok neseli çıktı sesim, o kadar neşeli ki ben bile sasirdim. kalbim acimadi, korkmadim icim bunalmadi aklima o kotu seyler gelmedi. nese içinde söyledim şarkının bir kismini.
cok güzeldi, korkularimin annem disinda bir insanin sesiyle varlığıyla gulusuyle silinmesi, yok olması hatta garip bir neseye dönüşmesi.
ne bileyim guzeldi. şimdi bu başlığı görünce gecenin bu vaktinde aklima geldi. anlatmak istedim.
