yine de insan düşünmeden edemiyor. o sessiz, mülayim, işinde gücündeki adama, adeta tiyatro izlemeye gelir gibi tribüne ilişmeye çalışan bu eziğe karnının tam da ortasına bir tepik atsam n'olur?
"seni embesil" diye çıkışsam, seri yomriklerle onun o yavşak vücudunu örselesem... tribünlerin adeta birer savaş meydanı olduğunu hatırlar mı? takımdaşlığı, aidiyet kavramını, kollektiviteyi biraz olsun bu serkeş zavallıya anlatabilir miyim? adam satmamayı, bırakıp kaçmamayı, tanımadığı ama ona benzeyen insanlar için her şeyi göze almayı öğrenebilir belkisi. belkisi...
yanlışsam düzelt değerli kardeşim, istirham ediyorum.
