denizine dönmü$ bir dalgasın $imdi
mentollü sigarandan çekip içine dumanı
ay vakti karanlıklara dalıyorsun
adımların seni anılara götürüyor...benim gibi
trenler, raylar, kediler
küsüyorsun, yaralandın kalemle
sevdin tutkulu, her $eyini verdin
saçlarını, sarı$ınlığını, çocukluk öykülerini
bir kağıdın ucunda bitti birden çizgin...benim gibi
kalemler, yazılar, sözler
onu anlıyorsun. öyle demi$ti
yalnız anlıyorsun onu, elinden gelen bu
durdurmuyor ki ama, hangi plaster
yaradan çekilirken acıtmaz ki? ...benim gibi
