Şu an ilk kez içinde bulunduğumdur. Bu entryi yazmak için inmeyi bekleyemedim.
Başta gerçekten nostaljik gibi geçecek hissi verdiği için garda heyecanlı heyecanlı fotoğraf çekilirken şu an inmemize 1 saat var. Kendimi mülteci gibi hissettiğim başka bir an olmamıştı. Keşke kamyonun arkasında gitseydik aq
Tek vagonda farklı tonlarda horlayan 3 kişi mi dersin, aile dertlerine yorum yapabilecek kadar içinde olduğum telefon konuşmaları mı dersin ne ararsan var. Pazar malı airpods kullanan mal yüzünden sabah alarmı gibi ankaranın bağlarına uyandım. insan sabahın 6sında son ses ankaranın bağları dinler mi aq
insana otobüs veya karayolu yolculuğundan ayrı bir haz veren yolculuktur. karayolu ulaşımında görülen ve heyecan katan yol tabelaları olmasa da ayrı bir tadı vardır. kulakta da müzikle daha zevkli olur.
tam bu zamanlarda yapılması gerektiğini düşünüyorum tabi gezme amacıyla. kahve ve sevgili eşliğinde tonlarca şeyin birkaç günlük tren yolculuğunda konuşulması, arada okunulan kitaplardan kesitlerin paylaşılması ve de beraber izlenilecek dışarı manzarası, geceleri ise indirilen dizi film.
Hayatımda bir defa o da askerde mecburen yaptığım yolculuk. Kara trenle izmirden bileciğe 24 saatte gittik. Haşat olduk resmen. Doğu expresi çok konforlu diyorlar ama hiç gitmedim.
89da dedemlerim istanbul'dan ankara'ya taşınmasıyla başladı benim için. 90dan itibaren yaz tatillerinde trenle gidip geldik bazen 2 sefer.
en sevdiğim yer de izmit'in içinden geçen eski yoldur. sözlükte hatırlayan var mıdır bilmem ağaçların, arabaların içinden geçişi mükemmeldi.
