adetim değildir normalde trenle seyahat etmek ama geçenlerde zorunluluk icabı trenle ankaraya geçmek durumunda kaldım. nasıl ve nereden bilet alacağımı bile bilmiyorum yani o derece, neyse google amcaya sordum biletall.com diye bir siteye yönlendirdi beni, konuya vakıf değildim ama işimi kolayca hallettim, güzel site yapmış adamlar. neyse bileti aldım falan derken ailecek bi tren yolculuğuna çıktık, çok uzun sürmedi zaten ama beklediğimden güzel geçti doğrusu. biraz "family time in train" iyi geldi.
Uzun sürse de rahatlığı iyidir. Şöyle ki bir kere tuvalet var arkadaş bu çok önemli. Otobüsteki gibi nerede duracaz lan bir şeyler yiyip içmeyim aman çişim gelir derdi yok. Sonra koltuklar geniş otobüse göre. Hele diz mesafesi anlatılmaz yaşanır. Pegasus la 2 kere uçak deneyimim oldu baya sıkış tepiş gitmek zorunda kalmıştım bunda o yok hele önün arkan boşsa o koltuğu da ters çevir keyifli keyifli git. Priz var pc sığıyor aç dizini filmini izle oyununu oyna yol boyunca. Eksileri de tabii ki yavaş olması(aynı yolu otobüs 2-2.5 saat daha hızlı katedebiliyor) bi de geç gelmesi. Saat 1de gelecek tren bazen 2de geliyor amk adam deli oluyor 1 saat boş boş bekleyince.
Sadede gelirsek eğer güzergahınızda varsa bir kere deneyin bütçe dostudur. iyidir hoştur tren.
eşsiz ve çok keyiflidir. eski trenlerle çok daha etkileyici bir havası vardı. bir an da kişiliğinizde farklı özellikler olduğunu yakalayabiliyorsunuz. kimi yolculukta şair, kimi yolculukta ressam oldum. bazen bir kitap eleştirmeni iyi bir okuyucu iyi bir gözlemci oldum. seyahat özgürlüğünü size derinden yaşatabilecek bir ahengi mistik bir tarzı var diyebilirim. modernize edilmiş şimdiki trenlerimizde o havayı alamıyorum. yavaş ve ağırdan giderken o tren hayat güzel akardı. camdan selamlardım koruları, şehirleri, istasyon görevlilerini. ve adapazarı kocaeli arasındaki simitçileri...
transsibirya'da yapmak istediğim eylem. moskova'dan başlayıp, rusya'yı boydan boya trenle geçmek, dışarıda kar varken, yavaş yavaş hareket eden bir trenin sıcacık kompartmanında uyumak harika olurdu.
Her insanın hayatında en az bir kez uzun bir tren yolculuğu yapması gerekir. Yavaş yavaş giden trenle dağları delersiniz, ırmakları geçersiniz, köprüleri aşarsınız.
Yolculuk boyunca kendinizi sorguya çeker, sıkılınca bir ucundan bir ucuna gezersiniz. Her istasyonda ayrılıklar, kavuşmalar görürsünüz. Otobüse, uçağa göre tanımadığınız kişilerle daha samimi sohbet edersiniz. belki yolculuk sonunda yaşı sizden büyük olsa bile dost edinirsiniz.
istanbul - ankara arasında şimdi haydarpaşa da hüzünlü ve sessizce duran terkedilmiş trenlerle birkaç kez yolculuk etme fırsatı bulabilmiştim. yaşım küçük olmasına rağmen o zaman bile gerçekten çok etkileyici gelmişti. filmlerdeki gibi, sanki kendi filmimin baş rolündeymişim gibi hissettirmişti.
