kliplerinde çok tatlı bir espri anlayışı olduğunu gözler önüne seren, insanın yüzünde buruk bir tebessüm bırakan harika gruptur kendisi.
bazı anlarda bir şarkıları zihnimde çalar ve o anki durumu o şarkıdan başka izah edecek şarkı olmaz, işte o travis' tir, çok klasiktir çok basittir ama asla derinliği kaybetmezler.
ne söylerlerse söylesinler yatıştırıcı etkisi olan grup. en kötü zamanlarımda içime minik minik umut yollayan da onlar, neşeli görünen şarkılarıyla dibe indiren de. çok garipler, aynı şarkı ruh haline göre deli gibi sevindirirken, dibe de indirebiliyor. canlı performansları kesinlikle kayıtlarından çok çok daha iyi. fran genelde seyirciyle muhabbet eder. douglas rock star havalarına girer ve andy kendince geyiğin dibine vurur. bu sene avrupa'nın büyük bir kısmını dolaşmalarına rağmen türkiye'yi es geçecekler. daha yeni gittik demeyip, bir mucizeyi gerçekleştirip gelseler keşke. halbuki geçen seneki konserin sonunda fran "we will be back soon" demişti, umarız o soon gerçekten soon olur!
çok sevdiğim bir grup. şu şarkısı * fovorimdir. pek çok arabesk şarkıdan daha efkarlı gelmiştir bana lise çağlarımda hala da öyle gelir. (bkz: https://www.youtube.com/watch?v=BbNFk79N7M4)
antidepresan gibi grup. valla.
hüzünlü şarkılarında bile öyle tatlı bi his bırakıyo ki içinizde, sanki mutlu sonla biten ağlamalı bi filmden çıkmış gibi.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/974712/+
Bir zamanlar dilimden düşmeyen şarkıları ve bebeksi yüzüyle fran healy bu kadar değişmişse hayat gerçekten değdirip geçmiş demektir. Hala severek dinlediğim grup.
lise dönemimizde arkadaşlarla stüdyoya girdiğimizde çalmayı ve söylemeyi en sevdiğim gruptu. tabi hiç bir zaman benim için carlos santana olamadılar o ayrı.