geçen hafta başıma gelen olay.
bursa'da 2 liseli kızcağızdan birisinin an itibariyle vefatı, diğerinin yoğun bakımda yatmasıyla sonuçlanan kazaya şahit olmuşluğum ve ambulans gelene kadar müdahale etmişliğim ile psikolojimin bozulmasını netice veren hadise.
kahrolası bir motorsikletlinin olay yaşanmadan 10 dakika önce kollarımda olan o masum kediciği ezmesine şahit oldum, olay geçeli aylar oldu ve ben etkisini üstümden atamadım.durum böyle olunca da bir insanın kazada yaralanmasına şahit olamam.kazada ölü de varsa yıkılırım herhalde.
anadolu üniversitesi yunus emre kampüsü önünde sıkça tecrübe edilen şeydir. gerçi şimdi alt geçit falan yapıldı ama daha önceleri ebesinin nikahı gibi kaza olurdu.. bir akşam üzeri okuldan çıkarken şahit olduğum olaysa, bana insan bedeninin ne kadar esnek olabileceğini düşündürmüştür.
önce keskin bir fren sesi, akabinde havada uçan iki tane genç. nereye düştüklerini tam göremedim gerçi ama havadaki çift burgulu ondört saltosu kazanın şiddetini gösterir mahiyetteydi..
hepsinden ilginç olanı ney biliyomusun sözlük, daha uzağa düşen genç hemen kalkıp üstünü başını çırptıktan sonra diğerinin yanına koştu lan... lastik top gibiymiş mübarek.
30 yıllık yaşantımda bir kere bile tanık olmadığım olaya tanık olunması durumu.
şaka olduğu düşünülebilir ama, türkiye gibi onbinlerce insanını tafiğe kurban vermiş bir ülkede yaşıyor olmama rağmen hiç trafik kazasına denk gelmedim.son 6 yıldır her haftasonu (abartısız)farklı illere seyahat ediyor olmam bile bu durumu değiştirmedi.
defaten şahit olduğum olaydır. ölümcül olan 4 tanesi ölümcül olmayanların sayısını bile bilemiyorum.
bir tanesinin bizzat içinde bulundum üstelik. karşı yönden gelen hatalı sollayan otomobili içinde olduğum otobüs biçtikten sonra yan yatarak tarlaya uçtuk. otobüste çok sayıda insna yaralandı. otomobildeki 5 kişilik aile ise tamamen yok oldu.
izmir istanbul karayolu üzerinde izmir istikametine giden aşırı süratli bir otomobil karşı şeride geçerek * kamyonun altına girdi. yolun hemen kenarında dolmuş beklerken olan bu kaza tam benim önümde oldu. dolayısıyla otomobilin yanına varan ilk kişi ben oldum. sürücü mahali kamyonun tampon seviyesine kadar altına giren otomobildeki tek kişi olan sürücünün kafatası parçalanmıştı ve beyninin yarısı yoktu. *
aynı yerde en fazla 30 metre mesafede meydana gelen bir başka kazada hemen yanımdan sağa sola yalpalayarak sıyırıp geçen otomobil karşı şeride geçerek kömür yüklü kamyonun altına tamamen girdi. ön aksi kırılan kamyon otomobilin tamamen üzerinden geçerek 10 metre ilerimde yoldan çıkarak bir duvara girdi. olay yerine bir kaç kişi benden önce vardı ama araba tanınmaz haldeydi. sürücü de öyle. *
istanbul izmir istikametinde 50 metre kadar önümüzdeki araç hatalı sollama sonucu karşıdan gelen midibüs ile kafa kafaya çarpıştı. güç bela durduk çarpmadan. yardım edecek bir şey kalmamıştı. öndeki iki kişi feci şekilde sıkışmıştı. arka ortada oturan genç de iki koltuk arasından fırlayarak ön tarafa uçmuş ve o da başına aldığı darbe ile yüzü gözü dağılmıştı.
kısaca ve tanımla yıllar sonra aklına geldiğinde dahi insanın içini burkan, derin bir üzüntüye sokan olay. özellikle ölümcül olanları...
ölümlü bir kazayı dışarıdan izleyen olmak bile yeterince kötü iken arabanın içinde olmanın ne kadar kötü olduğu tarifsiz bir şeydir eminim. http://video.haberturk.com/video/index/45417
2 yıl kadar önce bir kış günü sakin bir yolda yürürken denk geldiğim olay.
bir kamyon freni boşalmış gibi geldi ve bir arabayı altına alarak bir süre sürükledi. tam olarak önümde durdu, çığlıklar falan kulağımda şu an. meraklı bir türk insanı gibi izlemek isterdim yardım edebileceğimi düşünerek önce 112'yi sonra 155'i aradım ve arabanın yanına yaklaştım.
aman allah'ım, öyle bir görüntüyü kimsenin görmesini temenni etmiyorum. 30-35 yaşlarında bir kadın arabanın ön camından fırlamış, yarısı arabanın içinde. yüzünün yarısı yok, paramparça! şoför daha iyi görünüyor ama çok yavaş hareketlerle elini kolunu oynatmaya çalışıyor. arkada da bir bebek var ve bildiğiniz bebek koltuğunun içinde paramparça olmuş. yardım etsem ne yapmam gerektiğini bilmiyorum, kamyonun şoförü indi "ben ne yaptım, ben bittim, çocuğum var" falan diye ağlıyor. gittim artık onu sakinleştirmeye çalıştım, bu arada etraf kalabalıklaştı diğer araçlar falan durdu izliyorlar.
neyse sonra polis falan geldi ambulans geldi. kadın ve bebek ölmüş adam çok ağır durumdaydı. günlerce kendime gelememiştim.
her gördüğümde saatlerce titrememe günlerce aklımdan çıkmamasına sebep olan olaylardır. o kadar çoğuna şahit oldum ki ama hala en ufak alışkanlık bile olmadı her seferinde aynı endişeyi korkuları yaşıyorum.
yanımda benimle aynı hızda giden araba taklalar attı canlı canlı saniye saniye izlemek zorunda kaldım.. hemen önümden makas ata ata gelen armut kafalı o sürat ile girdiği şeridin durmak üzere olduğunu fark edemeden öndekine girdi paramparça oldu araçlar.. haliç köprüsü üzerinde beklerken hemen arkamdaki araba dahil 10 araba pert oldu çok sürat ile gelen başka araçlar tarafından, buzlanan köprüde duramadılar. köprünün başlagıcında olduğum için kot farkının yardımı ile dikiz aynasından fark edip en sağa emniyet şeridine doğru diklemesine kaçmasam beni de patates edeceklerdi.. defalarca çok yakınımdaki arabalar tırların kamyonların altına girdi gözümün önünde.. motosiklet ile takla atanlar arabalara girenler arabaların girdikleri yaya kazaları.. bunlar gibi 5-6 olay daha var allahıma şükür bir kısmında dikkatten bir kısmında da verilen sadakalardan sanırım başıma bir şey gelmeden kurtuldum bugüne kadar bir şekilde.
dikkatli olmanız sadece işin yüzde ellisi maalesef. diğer yüzde ellisi direksiyon başındaki diğer tüm şöförlerin dikkatli olmasın bağlı. allah herkese yardımcı olsun..
