kandi halinde yaşayan birisinin biranda yaralı, ölü ya da katil olabileceği vukudur. eğitim, dikkat, yol bakımı ve kurallara uyarak gerçekleşme olasılığı azaltılabilir.
hayatın pamuk ipliğe bağlı olduğunu gösteren bir yaşanmışlık.
hayat bu muydu. buraya kadardı mıydı. sorularını 3 saniyede kendinize soruyorsunuz.
kalp ritminiz artıyor nefes alamıyorsunuz. sonrası malum ya burası ya orası.
çeşitli şekillerde ortaya çıkan istenmeyen olaylardır. lakin ülkemizde kaza oranı her geçen gün artmaktadır. bunun nedenini aşırı hız ve dikkatsizliğe bağlıyorum. altımda gayet seri ve sağlam bir araba olmasına rağmen yaptığım hız 160-180'i neredeyse hiç geçmedi. bu sınırlara da 1-2 kere gelmiştir. otobana girdiğimde 120 yazıyorsa 120'yi geçmem. hayatım kıymetlidir ve her ne olursa olsun riske atmayı sevmem. hız arttıkça olası kazada başına gelebilecekler de aynı oranda artıyor. kimse kusura bakmasın da 112 değilseniz herhangi bir yerde bu kadar hız yapma hakkınız yoktur. bir kişiye yardım edeceksiniz diye hem kendi canınızı hem de başkalarının canını tehlikeye atmak gibi bir lüksünüz yoktur.
trafiğe çıkan insanlar lütfen biraz daha dikkatli olsunlar.
Sonrası o kadar streslidirki keşke ölseydim der insan. Hele ki geriye 4 tane pert olmuş araç, alkollü bir sürücü ve karpuz gibi yarılmış bir kafa varsa faturası daha ağır olur.
milletcenek en eğitimsiz olduğumuz, hiç bir standardı olmayan konu araç sürmedir. böyle ortamda olması en doğal durumdur.
Not: Almanyadaki araç sayısı bizdekinden üç-dört kat fazladır, bizim de kaza sayımız onlarınkinin üç-dört katıdır.
Sabah sabah ağzıma sıçan olaydır.
içeride yatakta yatan babaya nasıl söylenir veya bugün kuzenin sünnetinde akrabalara ne hesap verilir, yarım saat öncesinde aynı yerden geçerken oğlum yavaş gir şuraya diyen annenin yüzüne nasıl bakılır o kısmına hiç girmiyorum.
güzel ülkem türkiye'de her şeyin kitabına uydurmanın bir yolu vardır. artık trafik polisi ve kazazedeler tarafından bile kitabı oluşturulmuş olaylardır.
dün akşam benim de içinde bulunduğum bir aracla kaza yaptık. olay tamamen bizim mal şöförün bir anda şerit değiştirmesi ile oldu. arkadan gelen motoru görmeyen bizim mal bir anda karşı şeride geçince motor da fizik kanunları gereği arabanın solundan bize eklendi. motorcu ve arkasındaki bayan ekipmansız olduklarından hafif yaralarda kazayı atlattılar. geçmiş olsun diyoruz tekrardan.
fakat olay o değil. şimdi biz ilk şokla indik ama yerde yatanlarda ne bir sinir ne bir öfke hiçbir şey yok. sanki "oh oldu bize" der gibi bir havaları var. adam yerden kalktı ve "bebeğim naptınız ya" dedi. aynen bu cümleyi kurdu. çevreden doktor hemşire geldi sonra ambulans trafik derken bir baktık bizim motorcu ortalarda yok. arkasındaki kadın hala yerde yatıyor ama bizimki bunu bırakıp fıydı. derken uzun boylu bir eleman peydah oldu yanında da başka bir adam "motorcu buydu" diyor polise isim yazdırıyor. tam o an ben atladım. "bu arkadaş değildi" dedim. arabada 5 kişiyiz tabi bizim şahitliğimiz geçerli.
işte tam bundan sonra olay koptu. zabtı tutan polis bir anda durdu. "motorcu bu değil miydi" dedi. "değildi" dedik ama eleman buydu diye ısrar edince polis bir daha durup "gidin işinizi halledin öyle gelin" dedi. tecrübesizlik işte anlamadık ki ne dönüyor. sonra uzun boylu eleman yanımıza gelerek "beyler x abi biraz alkollüydü böyle olursa kasko para vermez idare edin" tarzında abi çekmeye başladı. güzel ülkem türkiye ve işleri yürütme yolları. işin güzel yanı trafik polisi de olayın farkında ve onun tek derdi bir an önce zabtı tutup gitmek. öteki türlü iş dolandırıcılığa kadar gidecek bütün herkesin başına bir sürü iş çıkacak. allahtan kimse ciddi yaralanmadı ve olay böylece kapandı.
benim gibi tecrübesiz arkadaşlara tavsiyem şoku atlattıktan sonra mutlaka fotoğraf çekin. mutlaka. böyle durumlarla karşılaşma ihtimaliniz olur. haklı olduğunuz yerde haksız duruma düşersiniz. düşünün ki bayanın öldüğünü allah korusun. motorcu alkollü olduğu için bütün suçlu o olacaktı. böyle de garip trafik kanunlarımız var.
schumachere şoförlüğü öğretecek kadar bilgili bile olsanız kaçamayacağınız hadise.türkiye gibi bir ülkede direksiyona geçiyorsanız zaten gözünüze görünecek var demektir. mobese kameralarında neler ne mallkılar görüyoruz hey yarabbi. hoş yaya olarak sokağa çıkınca sanki kaçışımız varmış gibi.
ankara da aynı gün içersinde 3 kez ayrı ayrı görmüş olduğum ve beni yine çok derin düşüncelere iten olaydır. dua ettim gün boyu içimden allah ım nolursun benim yaşadığım acıyı bugün o kazalar yüzünden bir başkası yaşamasın diye. halbu ki birazcık dikkat çok zor olmamalı bu.
kendine has çok ilginç bir kokusu olan çok üzücü bir durum.
yaşayanlar bilir kaza sonrası çok değişik bir koku yayılır etrafa. evet bilimsel olarak benzin kokusu hava yastıklarının kokusu filan falandır ama öyle değildir işte.
yitip giden hayallerin, geleceğe dair planların, yarım kalan hayatın kokusudur o.
3-12-2010 da saat 20 suları 34a cam kenarında oturmaktayım bir kaza olmuş bende her insanevladı gibi meraklı gözlerimi kaza mahaline doğru çevirdim ama keşke bakmasaydım genç bir delikanlı yerde kanlar içinde gözleri açık ...görünce o halde delikanlıyı ömrümden ömür gitti ... öldü mü kaldımı bilmiyorum ..haberlere falan baktım ama bir iz ulamadım çok dua ettim umarım yaşıyodur çok gençti ...
hep 3.sayfalarda yazılır sanırdım ölümlü kazalar, bizim kullandığımız arabaların tamponu yamulur ya da en fazla kırmızı ışıkta kosarsak kalp ritmimiz hızlanır sanırdım. oysa hayat bazen 3. sayfa kıvamında yaşanıyor ve ölüm en umulmadık anda karşısına çıkıyormuş insanın. özel araçla kaza yapılınca verilecek cevpalar vardır hep; hız, alkol, dikkatsizlik, dalgınlık... vb. toplu taşımanın güvenli olduğuna inanılır, kırmızı ışıkta beklemek ise ilahi bir kuraldır.
askerliğini bitirmiş teskeresini aldıktan sonra eve dönmek için bindiği halk otobüsü kırmızı ışıkta bekliyordu, arkadan gelen kamyonun freni patladı ve önüne kattığı otobüsü metrelerce sürükledi. karşıdan görenler dualar etti boş olması için otobüsün oysa 2 bahar vardı arka koltuğunda otobüsün. biri 3 aylık baba, diğer hayata adım atmaya hazır bir delikanlı. yüzünü bile göstermediler, görülecek bir şey yok dercesine, ayaklarını görebildim, beyaz kumaşın içinden çıkan. damatlık yerine giydirmişdi, pek beğenmedim. düğün konvoyu yapacaktık biz ona şehir mezarlığına niye gittik anlayamadım. ve üzerine bereket pirinçleri değil toprak attılar, yüreğim onunla birlikte kaldı o toprağın altında sevgilim sanıp ses etmediler.
etmesinler zaten sevgiliden de öteydi, vazgeçilmez can dostum. 30 kasım 2010 da çıktığın yolculukta varacağın yer cennettir biliyorum, çünkü masumiyetinin başka bir adresi olamaz... seni şimdiden özlüyorum.
2 saniyelik olayı 5 saatmiş gibi yaşamanıza neden olan olay.
Sen arabayı kullanırken hemen yanında annen ve arkada baban oturuyorsa iyice çekilmez oluyor. Ağlamak için binlerce neden. Bir an sanki olmamış gibi hissediyorsun o arada. Nedenini bilmiyorum. Ama zor bela arabadan inip etrafına bakınca anlıyorsun. insan ne yapacağını bilemiyor.
bazen cinayet gibi olan kazalardır: .
--alıntı--
bir trafik kazası, tam on üç ölü. üstelik şehir içinde. akıl alır mı? almaz ama oluyor işte. sürücü 2000 yılından bu yana tam 39 trafik cezası almış biri. kaza sırasında kırmızı ışıkta geçmiş, aşırı hız yapmış, ayakta yolcu almış, yasal güzergahı değiştirmiş, sonuçta on üç ölü. bizler hep ölüleri sayarız, bir de yaralılar var, bizlere sanki "onlar kurtulmuş" gibi gelir. bilin ki onlar kurtulmamıştır, onlar ölene kadar sakatlığa mahkum kalmıştır. bugün bir kısmı kolsuz, bir kısmı bacaksız bir kısmı şuursuz ölene kadar yardımla yaşamak zorundadır. peki bu hale gelene kadar suç sadece sürücüde mi?
--alıntı-- . tamer heper
