herkese nasip olmayan, bi bulaşınca bi daha bırakamadığın fena hisler koyan içine duygudur. hani karşılıksız aşk derler ya, işte bu odur. ne bi şampiyonluk görmüştür tutkuyla gidip trübünde bağıran bu manyaklar, ne bi kaliteli başarı ne de bişey. ama her maçınmda eğer yeniliyorsa takım 90. dakikaya kadar küfredip maç btince topçunu bağrına basarlar. her sezon sonu bidaha maça filan gitmicem amq deyip sezon başlamadan kombine almaya koşarlar. futbolcusu galibiyetin sevincini taraftarla paylaşmazsa trübünleri boşaltmazlar. futbolcusuna çok küfreder çok kızarlar, ama kismeye de laf söylettirmezler. yani, trabzonsporlu olmak başka bişeydir. herkeze nasip olmaz.
ben şanslılardanım...
