politikacılar, tipik karikatür minvalinde insanlar, trabzonspor, yazısız sözleşmeli prens eşrafı tiplemesinde dolaşan ufaklıklar. gerçekten enteresan bir şehir, alışınca geçiyor baya eğlenceli bir şehir haline gelebiliyor o ayrı.
'insan sonsuz bir köprüye benzer, hep gelişmeli, daha ileriye gitmelidir. ' denir ya işte trabzon öyle.
aynı zamanda
mavi ile yeşilin düet yaptığı şehir. bugün havası küçük londra'dan ziyade antalya gibidir.
patronumdur. "patronlarım"dır hatta buradan evvel çalıştığım şirketin sahibi de trabzonlu idi. ben bu kadar memleketlerine ve plakalarına bağlı insanlar görmedim hayatım boyunca. şu anda çalıştığımız şirketin bizlere verdiği telefon hatlarının numaraları hep 61 61 şeklinde başlayıp bitiyor, sabit telefonlarda bile 61 var mutlaka ve rastlantı eseri olmadı bunlar o kadar söyleyeyim..
en kıytırık evden bile denizi görebiliyorsanız,
sağdan soldan "ballim","laouvv","he da","dema!","he mi?","eee ya fışki yema!","ya afkurma" sesleri duyuyorsanız,
"... köftecisi 100 metre geridedir" tabelası görmüşseniz,
trabzanları, kaldırım taşları, park demirleri, okul duvarları, dükkan tabelaları, yani gözünüzün çarptığı her yerde bordo mavi renkler var ise,
sokakta formalı gençler, bordo mavi "gugul"lu dedeler, boncuk gözlü neneler, cin bakışlı bıcır bıcır çocuklar görüyorsanız,
girdiğiniz dükkanın esnafı sizi sallamıyor, alışık olduğunuz hizmeti, bazen yalakalığa varmasına alıştığınız yakınlığı görmüyorsanız,
ktü civarında, sahilde otururken uçaklar üzerinize üzerinize geliyor ve ürkerek kaçıyorsanız,
insanlarıyla sohbet ederken kanınız hemen kaynıyorsa,
buna rağmen önyargılıysanız,
bulunduğunuz yer size rahipleri ya da başka şeyleri hatırlatıyorsa ve utanmadan sıkılmadan tüm halkı yargılayabiliyorsanız,
eğer bir zamanlar serseri oyunu dedikleri kolbastıyı görüp katılamasanız da izlemek istiyorsanız,
ama yine de önyargılıysanız, suçluyorsanız,
aşağılıyorsanız, öteliyorsanız, yaftalar vuruyorsanız,
_sanız
_sanız
_sanız
