Bir raf yalnızlığının derinlerinde, dünyanın en anlamlı cümlesi gibi kibirli, fakat bir o kadarda doğru, kendi hikayen kadar sıcak bir o kadarda dertli bir biçimde yalnızlığı yaşamak.. Yaşadığını bilmek fakat bulamamak, görememek. Ben dünyalar dolusu yalnızlığım..Tıpkı şuan ki gibi ben: Ölünceye kadar yalnız kalacağım..