aynı totemi uygulamış olan beni ağlatan videodur. sezon boyunca tek bir maç bile kaçırmadan tribünde yerimi aldım fakat bu son maça yüreğimin dayanamayacağını bildiğim için atladım arabaya ve anlamsızca sürdüm sağa sola. maçtan haber almamak için telefonumu bile kapattım. bir ben, bir araba, bir de yollar... maçın bitiş saatiyle birlikte eve doğru yol aldım. çarşıda sevinen galatasaraylıları görünce nasıl ağladığımı ben bile bilmiyorum. dışardan nasıl gözüküyordum hiçbir fikrim yok. bu videoyu izleyince yine ağladım çünkü gördüm ki yalnız değilmişim ben. hiç tanımadığım ama aynı anda aynı duyguyu paylaştığım insanlar varmış.
bursaspor'a gönül veren bir teksaslı olarak izlerken beni duygulandıran, 2004te küme düşüşümüzdeki ve de 2010da şampiyonluğumuzdaki duyguları tekrar yaşamama sebep olan videodaki galatasaraylılar.
takım sevgisi kim ne derse desin doğuştan gelir. sonradan edinilebilecek bir şey değildir.
her ne kadar anlaşamasak da, ters düşsek de böyle bir sevgiye şapka çıkarılır.
hazır totem demişken ben de anlatayım, totem kasmadım ama totem kasan fenerli ev arkdaşımaçelmeyi taktım. adam her fener maçı öncesi duş alır arkadaş. sonra nasıl oluyorsa bir şekilde kazanıyor adamlar. arenadaki maçta adamları yerden yere vurduk, yine yendiler. baktım olacak gibideğil kafayı ona bozdum. dün yine maçtan önce duşun yolunu tuttu. ben de pusuda bekliyorum. duşa girer girmez elektrikleri kestim. içerden sesler, bağırışlar geliyor aldırmıyorum tabi.neyse maç başladı diye bişey yapamadı. ve sonuç ortada. *
Fenerbahçe galatasaray şampiyonluk maçı için totem yapmış olan iki galatasaraylı taraftarın bomba görüntüleri.
galatasaray ın şampiyonluğunun simgesi olur.
